дылета́нт

(фр. dilettante, ад лац. dilettare = пацяшаць)

той, хто займаецца навукай або мастацтвам без спецыяльнай падрыхтоўкі, маючы толькі павярхоўнае ўяўленне аб прадметах свайго занятку.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кікбо́ксінг

(англ. kickboxing, ад kick = удараць нагой + boxing = баксіраванне)

разнавіднасць бокса, у якой дапускаюцца ўдары па корпусе праціўніка не толькі рукамі, але і нагамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

alone

[əˈloʊn]

1.

adj.

1) адзі́н, адна́

She was alone — Яна́ была́ адна́

2) сам, сама́, само́

One boy alone can do it — Адзі́н хлапе́ц гэ́та мо́жа зрабіць сам

2.

adv.

а) аднаму́, адно́й

walk (live) alone — хадзіць (жыць) аднаму́ або́ адно́й

б) то́лькі, вылу́чна

He alone can know it — То́лькі ён мо́жа гэ́та ве́даць

•

- go it alone

- leave alone

- let alone

- Let well enough alone

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

цвето́чек м., уменьш.-ласк. кве́тачка, -кі ж., кра́сачка, -кі ж.;

◊

э́то цвето́чки, а я́годки впереди́ погов. гэ́та яшчэ́ краса́ (цвет), а я́гадкі бу́дуць; гэ́та то́лькі пачы́нка, а бу́дзе й цэ́лая аўчы́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Вяшчу́ць ’прадказваць, прадчуваць’ (Юрч.). Цяжка вытлумачыць толькі фанетычна. Відаць, уплыў чуць ’адчуваць’. Магчыма таксама, што вяшчуць < ітэратыва вяшчуваць, але і апошнюю форму трэба тлумачыць як кантамінацыю.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пры́тарны ’непрыемны ад празмернай канцэнтрацыі якіх-небудзь якасцей (пра смак, пах і пад.)’; ’празмерна, ненатуральна саладжавы’ (ТСБМ). Улічваючы ўжыванне толькі ў літаратуры, — з рус. при́торный ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ра́піна ’адліўка (?)’: “выплаўляюць тол… заліваюць яго, расплаўлены, у форму, і атрымліваюць рапіну, — тую ж самую міну, толькі без дэтанатара” (Дамашэвіч). Відаць, ’нешта застылае, зацвярдзелае’, гл. рапа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

забаўля́цца несов.

1. развлека́ться; забавля́ться; увеселя́ться; игра́ть;

2. перен. игра́ть, потеша́ться (над кем, чем);

яна́ то́лькі ~ля́ецца з табо́ю — она́ то́лько игра́ет с тобо́й (потеша́ется над тобо́й);

◊ з. сло́вамі — игра́ть слова́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пасыла́ць несов.

1. посыла́ть; усыла́ть;

2. (письмо и т.п.) посыла́ть, отсыла́ть;

3. наряжа́ть, посыла́ть;

1-3 см. пасла́ць I 1-3;

◊ то́лькі па смерць п. — (каго) то́лько за сме́ртью посыла́ть (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дыскрыміна́нт

(лац. discriminans, -ntis = які адрознівае)

мат. выраз, які складаецца з каэфіцыентаў ураўнення і ператвараецца ў нуль толькі ў тым выпадку, калі сярод каранёў ураўнення ёсць роўныя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)