tonic

[ˈtɑ:nɪk]

1.

n.

1) то́нік -у m., узмацня́льны, аздараўля́льны сро́дак

2) Mus. то́ніка f.

3) шыпу́чы напі́так

2.

adj.

танізу́ючы, узмацня́льны; аздараўля́льны

The mountain air is tonic — Го́рнае паве́тра аздараўля́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wir, ~u

м.

1. віхор, віхар;

wir powietrzny — віхравы рух паветра; завіхрэнне;

2. вір;

wir wodny — вір;

wir wydarzeń перан. вір падзеяў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gęsty

gęst|y

1. густы; шчыльны; часты;

2. густы; насычаны;

~a mina — пераможны выгляд;

~e powietrze — цяжкае паветра;

~y trup — горы трупаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ва́нна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Вялікая прадаўгаватая пасудзіна для мыцця, купання.

Мыцца ў ванне.

2. Мыццё ці лячэнне ў такой пасудзіне.

Прыняць ванну.

Лячэбныя ванны.

3. перан. Лячэнне ўздзеяннем чаго-н. (вады, паветра, сонца) на цела.

Сонечныя ванны.

4. У тэхніцы: пасудзіна рознай формы і памеру для вадкасці, у якую апускаюць розныя прадметы пры іх апрацоўцы.

Фарбавальная в.

|| памянш. ва́нначка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 і 4 знач.).

|| прым. ва́нны, -ая, -ае.

В. пакой або ванная (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ню́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак.

1. каго-што. Удыхаць праз нос які-н. пах.

Н. паветра.

2. што. Удыхаць у нос (лекавы, наркатычны і пад. сродак).

Н. нашатыр.

3. перан. Выведваць, высочваць (разм.).

◊

І не нюхаў чаго (разм., неадабр.) — не зведаў чаго-н., не ведае чаго-н.

Не нюхаць пораху — не быць на вайне, не ваяваць.

|| зак. паню́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.).

|| аднакр. нюхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. ню́ханне, -я, н.; прым. ню́хальны, -ая, -ае.

Н. тытунь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

герметы́чны

(с.-лац. hermeticus, ад Hermes = імя легендарнага егіпецкага мудраца, якому прыпісвалі ўменне закрываць пасуду)

які шчыльна закрыты і не прапускае вадкасці і паветра (напр. г-ая пасуда, г-ая печ).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кро́сінг

(англ. crossing, ад cross = перасякаць)

1) вентыляцыйны праход у шахце для раздзялення перасякальных струменяў паветра;

2) сп. забаронены прыём у забегу, заездзе, калі адразу пасля абгону рэзка перасякаецца шлях саперніку.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Fréie

I

sub m, f -n, -n свабо́дны (чалаве́к)

II

sub n -n прасто́ра

im ~n — на во́льным паве́тры

ins ~ — на све́жае паве́тра, за го́рад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узляце́ць

1. áuffliegen* vi (s), áufsteigen* vi (s) (пра птушак); stárten vi (s) (пра самалёт);

2.:

узляце́ць па ле́свіцы разм die Tréppe hináufrennen* [hináufstürmen];

узляце́ць у паве́тра (узарвацца) in die Luft flíegen*, explodíeren vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заража́ць

1. infizíeren vt, ánstecken vt;

2. (атруціць што-н) verséuchen vt; хім vergíften vt; verpésten vt (паветра);

3. перан ánstecken vt (каго-н чым-н j-n durch A) mítreißen* vt, fórtreißen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)