рычажо́к, ‑жка, м.

Памянш. да рычаг (у 2 знач.); маленькі рычаг. Гэта была пішучая машынка. Новенькая, з бліскучымі рычажкамі і клавішамі. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбаламу́чанасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць узбаламучанага (у 2 знач.). Чаго з лішкам хапала мне, дык гэта непаседлівасці і нейкай нервовай узбаламучанасці. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́нтэр-афіцэ́р, ‑а, м.

Званне малодшага каманднага саставу ў царскай і некаторых замежных арміях. // Асоба, якая мае гэта званне. Малодшы унтэр-афіцэр.

[Ням. Unteroffizier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фурма́ншчык, ‑а, м.

Уст. Фурман. [Чалавек] нагледзеў сялянскую фурманку і паехаў. Ён быў у кажушку і здавалася, што гэта таксама малады фурманшчык. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хорма́йстар, ‑тра, м.

Кіраўнік хору, харавы дырыжор. Вядомы ў Беларусі хормайстар Уладзімір Тэраўскі (а гэта быў ён) павёў Міхася за кулісы. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яфрэ́йтар, ‑а, м.

Першае вайсковае званне, якое прысвойваецца салдату. Мікіта за добрую службу выйшаў у яфрэйтары. Галавач. // Асоба, якая мае гэта званне.

[Ням. Gefreiter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

at one’s leisure

пры наго́дзе; калі́ ёсьць час, калі́ зру́чна

Do it at your leisure — Зрабе́це гэ́та, калі́ вам зручне́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

hers

[hɜ:rz]

pron.

е́йны, яе́

This book is hers — Гэ́та е́йная кні́га

of hers — е́йны

a friend of hers — е́йны ся́бра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

incite

[ɪnˈsaɪt]

v.t.

пабуджа́ць, падахво́чваць; схіля́ць, стымулява́ць; падвуча́ць; падбухто́рваць, намаўля́ць

He incited her to do this — Ён падбухто́рыў яе́ зрабі́ць гэ́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

personification

[pər,sɑ:nɪfɪˈkeɪʃən]

n.

1) увасабле́ньне, уцелаўле́ньне n.

A miser is the personification of greed — Скна́ра — гэ́та ўвасабле́ньне хці́васьці

2) пэрсаніфіка́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)