пашвэ́ндацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Швэндацца некаторы час. Сонца яшчэ стаяла высока і можна было з гадзіну пашвэндацца па байдзінскіх нетрах. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пашчабята́ць, ‑бячу, ‑бечаш, ‑беча; зак.
Шчабятаць некаторы час. [Дзяўчаты] пасядзелі на лаўцы пад каштанам, пашчабяталі, як птушкі, а потым чародкай пайшлі па вуліцы. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ад’е́здзіць, ‑езджу, ‑ездзіш, ‑ездзіць; зак.
1. Праездзіць некаторы час. Ад’ездзіць пяць гадзін на кані.
2. Перастаць ездзіць; страціць магчымасць ездзіць. Машына ад’ездзіла сваё.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АДНАБАКО́ВАЯ ПАВЕ́РХНЯ,
паверхня, якая не мае двух розных бакоў, чым і адрозніваецца, напр., ад сферы, куба ці квадрата. Размешчаная ў прасторы аднабаковая паверхня з зафіксаваным на ёй пунктам неперарыўнай дэфармацыяй абарачальна ператвараецца ў такую, на якой праз гэты пункт будзе праходзіць некаторы замкнёны шлях (абход), уздоўж якога можна пабудаваць нармаль, што неперарыўна мяняе свой кірунак да паверхні; праходзячы гэты шлях, нармаль вяртаецца ў зыходны пункт з напрамкам, процілеглым першапачатковаму. Характарыстыка аднабаковай паверхні — яе неарыентаванасць (гл. Арыентацыя). Для трохмернай прасторы сапраўдна і адваротнае: кожная неарыентаваная паверхня будзе аднабаковай паверхняй. Прыклады аднабаковай паверхні: Мёбіуса ліст, Клейна паверхня.
т. 1, с. 121
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
паканапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак., што.
1. Канапаціць некаторы час. Паканапаціў з гадзіну і пайшоў.
2. Заканапаціць вялікую колькасць чаго‑н. Паканапаціць усе лодкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пакружы́ць, ‑кружу, ‑кружыш, ‑кружыць; зак.
Кружыць некаторы час. [Андрэю] сапраўды стала неяк весела, бадзёра, хацелася нават падхапіць гэтага дружбака-хлапца ды пакружыць вакол сябе. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пакульга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. Пайсці кульгаючы. [Марцін] павярнуўся і, злёгку абапіраючыся на гнуткі арэхавы кіёк, пакульгаў да кузні. Мележ.
2. Кульгаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пала́шчыцца, ‑шчуся, ‑шчышся, ‑лічыцца; зак.
Лашчыцца некаторы час. [У час нашай размовы] падбег палашчыцца .. сабачка Рыжман. Лужанін. Часам .. [Веры] вельмі хацелася закрыць кнігу, палашчыцца ў цёплых сонечных промнях. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палу́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑плыць; зак., што.
1. Злушчыць усё, многае.
2. і без дап. Лушчыць некаторы час.
3. Спец. Узрыхліць верхні слой глебы лушчыльнікам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памаўча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.
Маўчаць некаторы час. Хвіліну [хлопцы] памаўчалі, глядзелі, як скварыцца мяса. Маўр. Калі Алесь скончыў чытаць [вершы], Апейку захацелася памаўчаць, падумаць. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)