ад’е́здзіць, ‑езджу, ‑ездзіш, ‑ездзіць; зак.

1. Праездзіць некаторы час. Ад’ездзіць пяць гадзін на кані.

2. Перастаць ездзіць; страціць магчымасць ездзіць. Машына ад’ездзіла сваё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)