Verbum

абсемяні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; ‑нім, ‑ніце; зак., каго-што.

1. Засеяць насеннем. Абсемяніць поле.

2. Спец. Тое, што і асемяніць.

абслуго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які выконвае работу, звязаную з задавальненнем чыіх‑н. патрэб, з абслугоўваннем каго‑н. Абслуговы персанал. Абслуговая ўстанова.

дыфама́цыя, ‑і, ж.

У крыміналістыцы некаторых буржуазных дзяржаў — распаўсюджанне праз друк вестак (сапраўдных або выдуманых), якія ганьбяць, знеслаўляюць каго‑н.

[Ад лац. diffamare — знеслаўляць.]

наву́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго.

Налавіць вудай, спінінгам у нейкай колькасці. Хлопцы навудзілі каля паўсотні акунёў і плотак. Чарнышэвіч.

паатры́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Атрымаць што‑н. ад каго‑н. — пра ўсіх, многіх. Паатрымліваць падарункі ад Дзеда Мароза.

павыку́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Выкупіць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыкульваць пасажыраў з саней. Павыкульваць груз.

павылі́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вылізаць усё, многае або ўсіх, многіх. Павылізваць рэшткі ежы. Павылізваць талеркі. Павылізваць кацянят.

павышу́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Вышукаць, адшукаць усіх, многіх або ўсё, многае. Павышукваць падсудных. Павышукваць патрэбныя кнігі.

пагарджа́ны, ‑ая, ‑ае.

Той, да каго адносяцца з пагардай, кім пагарджаюць. Сялянства ў царскай Расіі было пагарджаным і бяспраўных. Івашын.

падагна́цца, падганюся, падгонішся, падгоніцца; зак.

Разм. Гонячы, наблізіцца або прымусіць наблізіцца да каго‑, чаго‑н. Падагнацца са статкам да рэчкі.