узбаламу́ціцца, ‑мучуся, ‑муцішся, ‑муціцца; зак.

Разм. Узбударажыцца, усхвалявацца. — Пачакай! — Іван хапае Шуру за рукаў. — Чаго ты ўзбаламуціўся? Слова нельга сказаць... Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...філ,

Другая састаўная частка складаных слоў, якая азначае друг, прыхільнік усяго таго, што названа першай часткай слова, напрыклад: славянафіл, германафіл, бібліяфіл.

[Ад грэч. philéō — люблю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цырымо́ннасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цырымоннага; захаванне ўмоўнасцей у паводзінах. З усходняй цырымоннасцю.. [прамоўца] зноў доўга дзякаваў старшыні за прадастаўленае яму слова. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энклі́тыка

(гр. enklitike)

лінгв. слова, якое не мае ўласнага націску і стаіць пасля націскнога слова, да якога яно прымыкае, утвараючы разам з ім адно фанетычнае цэлае (напр. «там жа», «узяць бы»).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каранёвы

1. Wúrzel-; die Wúrzeln betréffend;

2. лінгв. Wúrzel-;

каранёвая ча́стка сло́ва die Wúrzel des Wórtes

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

замо́віць​II разм.:

замо́віць [закі́нуць] сло́ва за каго-н. разм. für j-n ein gútes Wort éinlegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

coinage

[ˈkɔɪnɪdʒ]

n.

1) чака́нка манэ́таў

2) манэ́ты pl.

3) манэ́тная сыстэ́ма

4)

а) ствара́ньне n.

б) но́вае сло́ва, наватво́р -у m.

a word of his own coinage — ство́ранае ім сло́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

помяну́ть сов.

1. (вспомнить) успо́мніць;

2. (справить поминки) церк. памяну́ць;

◊

помяни́те моё сло́во погов. успо́мніце маё сло́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оправда́ться

1. (доказать свою правоту) апраўда́цца;

2. (подтвердиться) спра́ўдзіцца;

его́ слова́ оправда́лись на де́ле яго́ сло́вы спра́ўдзіліся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

словцо́ сло́ўца, -ца ср.;

◊

для кра́сного словца́ для прыго́жага (тра́пнага) сло́ва (сло́ўца);

бря́кнуть словцо́ рэ́кнуць (ля́пнуць) сло́ўца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)