blemish

[ˈblemɪʃ]

1.

n.

1) знак, пля́ма (на це́ле)

2) недахо́п, недагля́д -у m.; хі́ба f.

3) пля́ма f. (мара́льная), га́ньба f.

2.

v.t.

1) пакрыва́ць шна́рамі, пакіда́ць зна́кі

2) псава́ць, пля́міць, га́ньбіць (рэпута́цыю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

бля́ха

(польск. blacha, ад ням. Blech)

1) тонкае ліставое жалеза;

2) тонкі ліст жалеза з загнутымі краямі для выпякання чаго-н.;

3) знак у выглядзе металічнай пласцінкі з нумарам або надпісам як сведчанне аб службовых абавязках таго, хто яго носіць (напр. б. насільшчыка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

грашо́вы Geld-, géldlich; Währungs-;

грашо́вая рэфо́рма Währungsreform f -, -en;

грашо́вая адзі́нка Währungseinheit f -, -en;

грашо́выя сро́дкі Záhlungsmittel pl;

грашо́вы пераво́д Géldanweisung f -, -en;

грашо́вы знак Banknóte f -, -n, Géldschein m -(e)s, -e;

грашо́вы стано́к Nótenpresse f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дыферэнцыя́л м

1. матэм Differentiál n -s, -e;

знак дыферэнцыя́ла Differentiálzeichen n -s, -;

2. эк:

ба́зісны дыферэнцыя́л Básisunterschied m -(e)s, -e;

інфляцы́йны дыферэнцыя́л differentiélle Inflatiónsrate;

3. тэх Differentiál n, Áusgleichsgetriebe n -s, -;

4. (рэгулятар) Scháltdifferenz f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

evidence

[ˈevɪdəns]

1.

n.

1) знак -у m.; до́вад -у m.

2) Law

а) до́каз -у m., сьве́дчаньне n.

б) сьве́дка -і m. & f.

2.

v.t.

1) я́сна пака́зваць, быць до́вадам, даво́дзіць

2) падтрыма́ць сьве́дчаньнем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

notch

[nɑ:tʃ]

1.

n.

1) знак -у m.; ме́тка, засе́чка, зару́бка f.; зару́біна f.

2) цясьні́на f. (паміж гара́мі), перава́л -у m.

3) ступе́нь f., узро́вень -ўню m.

2.

v.

засяка́ць (ме́ткі, зна́кі), рабіць зару́бкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

засто́лле, ‑я, н.

1. Разм. Месца за сталом, вакол стала. Чачык кіўнуў ад парога ў знак прывітання, накіраваўся да застолля і сеў на другі край лавы, на якой сядзеў і Нетра. Пташнікаў. Гаспадыня падняла на ногі ўсіх сваіх кватарантаў. Людзей набралася поўнае застолле. Гаўрылкін. // Усе тыя, хто сядзіць за сталом. Агрыпіна, седзячы побач з Малашкіным, адчувала настроі свайго застолля. Пестрак. Гамоніць застолле, Мацнее гаворка. Гілевіч.

2. Святочнае частаванне, бяседа. Застолле было не вельмі раскошнае, але шчырае, па-сапраўднаму вясёлае. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́нус, ‑а, м.

1. У матэматыцы — знак у выглядзе гарызантальнай рыскі ( − ) для абазначэння аднімання або лічбы, меншай за нуль; проціл. плюс.

2. нескл. Паміж дзвюма лічбамі абазначае, што другая лічба аднімаецца ад першай. Сем мінус тры раўняецца чатыром.

3. Адмоўная велічыня. Мінус на мінус дае плюс. // Гарызантальная рыска пры школьных адзнаках, якая паказвае зніжэнне адзнакі. Чатыры з мінусам.

4. перан. Разм. Недахоп, адмоўны бок. У адзін міг я ўзважыў усе мінусы і плюсы. Тут жа выявіў яшчэ адзін мінус: я быў ранены. Шамякін.

[Ад лац. minus — менш.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

recognition [ˌrekəgˈnɪʃn] n.

1. пазнава́нне, апазнава́нне;

My recognition of him was immediate. Я адразу пазнаў яго.

2. прызна́нне, адабрэ́нне;

international/official recognition міжнаро́днае/афіцы́йнае прызна́нне;

in recognition of у знак прызна́ння;

She won no recognition. Яна не атрымала прызнання.

♦

beyond/out of (all) recognition да непазнава́льнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыме́та ж.

1. приме́та, знак м.; при́знак м.;

2. приме́та, предзнаменова́ние ср.;

дрэ́нная п. — дурна́я приме́та, дурно́е предзнаменова́ние;

◊ мець на ~ме́це — име́ть на приме́те; име́ть в виду́;

быць на ~ме́це — быть на приме́те;

не падава́ць ~ме́т жыцця́ — не подава́ть при́знаков жи́зни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)