правалачы́ся, ‑лакуся, ‑лачэшся, ‑лачэцца; ‑лачомся, ‑лачацеся, ‑лакуцца; пр. правалокся, ‑лаклася, ‑лаклося; заг. правалачыся; зак.

Разм.

1. Працягнуцца волакам, не адрываючыся ад паверхні чаго‑н.; правалачыцца. Кабыла рванулася і паімчала аконама па раллі. Яна гэтак тузанулася ўбок, што аконам.. вышмаргнуў адну лагу з стрэмя і бразнуўся вобземлю. Колькі крокаў ён правалокся за кабылай па раллі, пакуль адарваўся. Чорны.

2. Павольна прайсці, праехаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схо́ды, ‑аў і схо́дкі, ‑дак; адз. няма.

Лесвіца; ступенькі лесвіцы. Выходзячы пасля работы з рэдакцыі, Чорны вешаў загнуты кіёк на балясіну сходаў. Лужанін. На сходах галоўнага ўвахода [Ніну] дагнаў Швыдрык. Лобан. Кожны ранак .. [Валя] разам са сваімі сяброўкамі па працы прыходзіць сюды, узбіраецца па засмечаных друзам сходках і бярэцца за кельму. Пестрак. З садовай дарожкі ў раку схадзілі к самай вадзе сходкі з парэнчамі. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таксі́, нескл., н.

Легкавы або грузавы аўтамабіль, прызначаны для перавозкі пасажыраў або грузаў з аплатай па таксометру. [Цёця Каця:] Вельмі твой дырэктар па двор углядаецца. У яго другім галава занята. Учора адвячоркам з Зіначкай за горад імчаў на таксі, дык аж пыл курэў. Крапіва. Узнік быў план узяць таксі, але і план гэты мы вымушаны былі адхіліць, бо невядома было, куды ж урэшце ехаць. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плячо́ ср., в разн. знач. плечо́;

ля́паць па ~чы — хло́пать по плечу́;

перало́м ~ча — перело́м плеча́;

плячо́ каро́мысла — плечо́ коромы́сла;

плячо́ бастыёна — спец. плечо́ бастио́на;

◊ плячо́ ў плячо́ — плечо́м к плечу́; рука́ о́б руку;

сячы́ з-за ~ча́ — руби́ть сплеча́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

for​1 [fɔ:, fə] prep.

1. (пра час і адлегласць)

1) на праця́гу; на;

He lived there for 10 years. Ён жыў там (на працягу) 10 гадоў;

for life на ўсё жыццё

2) (таксама перадаецца він. скл.)

He ran for a mile. Ён прабег мілю.

2. (пры абазначэнні мэты, прызначэння) для, дзе́ля; па, за;

books for children кні́жкі для дзяце́й;

We did it for fun. Мы зрабілі гэта дзеля забавы;

what for? дзе́ля чаго́?/наво́шта?;

fight for freedom змага́цца за во́лю

3. (пра прычыну) ад, за, з-за, праз;

cry for joy пла́каць ад ра́дасці;

I can’t see anything for the fog. Я нічога не бачу з-за туману.

4. (пры абазначэнні напрамку) у, на;

sail for London плыць у Ло́ндан;

passengers for Liverpool пасажы́ры на Ліверпу́ль

5. (пры ўказанні на цану) на, за;

a check for $5 чэк на 5 до́лараў;

They sold the car for four thousand dollars. Яны прадалі аўтамабіль за 4 тысячы долараў.

6. (пры абазначэнні адносін, схільнасцей) да;

love for children любо́ў да дзяце́й;

an ability for music здо́льнасці да му́зыкі

7. заме́ст, за;

I’ll do it for him. Я зраблю гэта замест яго.

8. (пры абазначэнні падтрымкі) Are you for the proposal? Вы за гэту прапанову?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́ручка ж.

1. (действие) вы́ручка, -кі ж., вызвале́нне, -ння ср.; парату́нак, -нку м.; дапамо́га, -гі ж.;

2. (деньги) вы́ручка, -кі ж., утаргава́ныя гро́шы; (заработок) зарабо́так, -тку м.;

прие́хали из ба́нка за вы́ручкой прые́халі з ба́нка па вы́ручку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

шмо́ргаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. каго-што і без дап. Цягнуць, тузаць кароткімі, рэзкімі рухамі. Да Панаса падышлі абодва хлопцы. Адзін — бледны, спалохаўся, шморгае Панаса за рукаў кашулі. Галавач. — Зоя Кірылаўна! Ён мяне за косы шморгае... Дубоўка. // Шморгаючы, зрываць што‑н. або абрываць з паверхні. Цудоўныя каштаны! Толькі гэты аднарукі «прынцыпал» на злосць яму, Гукану, шморгае лісце. Цэлую галіну абарваў. Шамякін. Маці з цёткаю пільна завіхаюцца, шморгаюць у кошыкі буйныя спелыя ягады. Ус.

2. што і без дап. Праводзіць па чым‑н., намазваючы што‑н. Тоўстую шэрую нітку [Іван] шморгае кавалачкам воску. Лынькоў. // Церці па чым‑н. Хуценька шморгаю шчоткаю зубы, мыюся — усё раблю спехам. Савіцкі. На парозе.. спакойна сядзеў пацук і шморгаў пярэдняй лапаю сабе па носе. Чорны.

3. чым. Прыціскаючы, праводзіць чым‑н. па якой‑н. паверхні, утвараючы характэрны гук. А сам [Венька] крадком, крадком, паўз сцяну бэзу адбегся падалей і, схаваўшыся за кустамі, пазіраў, як Шурка шморгае карабком па запалцы. Шыловіч.

4. чым. З шумам часта ўцягваць носам паветра. Слаўка стаяў у кутку, шморгаў носам і злосна пазіраў на брата. От, гэты свісток! Няхай. Суседкі смяюцца, хлеба малому даюць, а той шморгае носам з марозу ды: «Не хачу хлеба, дай сала». Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ка́лман ’анучнік, зборшчык утыльсыравіны’ (Сцяшк.). Без адпаведнікаў. Слова па структуры нагадвае запазычанне, але відавочна малы арэал распаўсюджання лексемы сведчыць пра магчымы рэгіянальны наватвор. Хутчэй за ўсё, адантрапанімічнае ўтварэнне. З магчымых слав. паралелей звяртаюць на сябе ўвагу рус. зах.-бран. калманоги ’кульгавы’, бел. калматы ’касматы’ (гл.), адна к разглядаемае слова наўрад ці суадносіцца з імі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ля́шыць, ляшы́ць ’разбіваць участак зямлі на палосы’, ’пазначаць, ставіць тычкі, вешкі за сейбітам на загоне’ (Нас., Сцяшк., Бяльк., Гарэц., Юрч., Касп., Мат. Маг., Сл. ПЗБ, Янк. Мат., Нар. лекс., Нар. словатв.), ’праганяць барозны па засеяным полі для спуску вады’ (КЭС, лаг.). Да ляха́ 2 (гл.). Сюды ж ляшэннік ’той, хто лешыць’ (зэльв., Нар. словатв.; Юрч.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мале́бен ’кароткае набажэнства за чыё-небудзь здароўе, поспехі, а таксама па нябожчыках’ (ТСБМ), малебенны ’набожны’ (мін., Сл. ПЗБ), малебства ’малебен’ (Др.-Падб.), укр. молебень, рус. молебен, ст.-рус. молебенъ (XV ст.) узыходзяць да прасл. субстантывізаванага прыметніка molьbьnъ, утворанага ад molьba пры дапамозе суфікса ‑ьnъ (Слаўскі, SP, 1, 136). Увайшло ў бел. мову праз ц.-слав.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)