дзе́йнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Рабіць што-н., займацца чым-н.

Д. рашуча.

2. чым. Кіраваць, валодаць чым-н.

Спартсмен удала дзейнічаў ракеткай.

Пасля ранення нага не дзейнічае.

3. на каго-што і без дап. Рабіць уплыў, уздзеянне, выклікаць якую-н. рэакцыю ў адказ.

Лякарства на яго станоўча дзейнічае.

Сонца згубна дзейнічае на жэньшэнь.

4. Быць спраўным (пра апараты, механізмы).

Механізм дзейнічае безадказна.

5. Мець сілу, абавязваць рабіць пэўным чынам.

Тут дзейнічаў даўні звычай.

◊

Дзейнічаць на нервы каму (разм.) — раздражняць каго-н.

|| зак. падзе́йнічаць, -аю, -аеш, -ае (да 3 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

восхо́д м.

1. (действие) узыхо́джанне, -ння ср., узыхо́д, -ду м.;

2. (появление светила) усхо́д, -ду м., узыхо́д, -ду м.;

с восхо́дом со́лнца з усхо́дам со́нца;

3. (сторона горизонта, восток) усхо́д, -ду м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пали́ть​I несов.

1. (обжигать тушу, ворс и т. п.) смалі́ць;

пали́ть гуся́ смалі́ць гусака́;

2. (жечь, сжигать) разг. палі́ць;

со́лнце пали́т со́нца па́ліць;

3. перен. палі́ць, пячы́;

пали́ла жа́лость пёк жаль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыск, ‑а, м.

1. Прадмет або дэталь якой‑н. машыны, прыстасавання ў выглядзе плоскага круга. Дыск маятніка. Дыск магнітафона. Дыск электрапілы. □ Нумар быў заняты, і.. [дзяўчына] вешала трубку, чакала якую хвіліну і зноў круціла тэлефонны дыск. Арабей. // Спартыўны снарад у форме круга, які прымяняецца ў лёгкай атлетыцы для кідання. Кінуць дыск. // Магазін ручнога кулямёта, аўтамата, у якім змяшчаюцца патроны. Дыск аўтамата. □ Я набіваю моўчкі дыскі, Рыхтую к бою кулямёт. Прыходзька. // Бачны з Зямлі абрыс Сонца, Месяца і іншых планет. Сонца садзілася за небасхіл. Вось яно дакранулася сваім дыскам да зямлі. Сергіевіч.

2. толькі мн. (ды́скі, ‑аў). Разм. Дыскавая барана. Апрацаваць поле дыскамі.

[Грэч. diskos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

shelter

[ˈʃeltər]

1.

n.

прыту́лак, прыпы́нак -ку m., прыпы́нішча n.; схо́вішча n.

2.

v.t.

дава́ць прыту́лак, прытуля́ць; засланя́ць, ахо́ўваць (ад ве́тру, со́нца); хава́ць ад небясьпе́кі

3.

v.i.

знахо́дзіць прыпы́нак, схо́вішча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

radiate

[ˈreɪdieɪt]

1.

v.t.

выпраме́ньваць

The sun radiates light and heat — Со́нца выпраме́ньвае сьвятло́ й цеплыню́

2.

v.i.

прамяне́ць, прамяні́цца; блішча́ць, зьзяць

Her face radiates joy — Ейны твар зьзя́е ра́дасьцю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гра́нула

(лац. granulum = зярнятка)

1) цвёрды камячок якога-н. рэчыва ў форме зерня (напр. суперфасфату;

2) зярністае ўключэнне ў цытаплазме жывёльнай або расліннай клеткі;

3) адно з утварэнняў зярністай формы на паверхні Сонца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

заслані́цца сов., в разн. знач. заслони́ться; (стать невидимым — ещё) закры́ться;

з. руко́й ад со́нца — заслони́ться (закры́ться) руко́й от со́лнца;

ме́сяц ~ні́ўся во́блакам — луна́ закры́лась о́блаком;

з. ад — уда́ру заслони́ться от уда́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zniżyć się

зак.

1. знізіцца; панізіцца;

2. зрабіць ласку;

3. прынізіцца, прынізіць сябе;

4. (пра сонца, месяц і да т.п.) схіліцца, скаціцца;

гл. zniżać się

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Sónne

f -, -n со́нца

in der ~ líegen* — ляжа́ць на со́нцы, загара́ць

éhe die ~ áufgeht — давідна́, на до́світку, на світа́нні, на зо́лку

in der préllen ~ sítzen* — сядзе́ць на санцапёку [со́нцы]

die ~ meint es héute gut — ≅ сёння я́рка све́ціць со́нца

◊ die ~ bringt es an den Tag — ≅ грэх не схава́еш у мех, не уто́пчаш у бало́та; шы́ла ў то́рбе не схава́еш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)