шкума́ціць

‘шкуматнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шкума́чу шкума́цім
2-я ас. шкума́ціш шкума́ціце
3-я ас. шкума́ціць шкума́цяць
Прошлы час
м. шкума́ціў шкума́цілі
ж. шкума́ціла
н. шкума́ціла
Загадны лад
2-я ас. шкума́ць шкума́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шкума́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шматну́ць

‘тузануць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шматну́ шматнё́м
2-я ас. шматне́ш шматняце́
3-я ас. шматне́ шматну́ць
Прошлы час
м. шматну́ў шматну́лі
ж. шматну́ла
н. шматну́ла
Загадны лад
2-я ас. шматні́ шматні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шматну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штаўхану́ць

‘штурхнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. штаўхану́ штаўханё́м
2-я ас. штаўхане́ш штаўханяце́
3-я ас. штаўхане́ штаўхану́ць
Прошлы час
м. штаўхану́ў штаўхану́лі
ж. штаўхану́ла
н. штаўхану́ла
Загадны лад
2-я ас. штаўхані́ штаўхані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час штаўхану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штаўха́ць

‘штурхаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. штаўха́ю штаўха́ем
2-я ас. штаўха́еш штаўха́еце
3-я ас. штаўха́е штаўха́юць
Прошлы час
м. штаўха́ў штаўха́лі
ж. штаўха́ла
н. штаўха́ла
Загадны лад
2-я ас. штаўха́й штаўха́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час штаўха́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчупе́ніць

‘зандзіраваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шчупе́ню шчупе́нім
2-я ас. шчупе́ніш шчупе́ніце
3-я ас. шчупе́ніць шчупе́няць
Прошлы час
м. шчупе́ніў шчупе́нілі
ж. шчупе́ніла
н. шчупе́ніла
Загадны лад
2-я ас. шчупе́нь шчупе́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шчупе́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

АБСТРУ́КЦЫЯ

(ад лац. abstructio перашкода, забарона),

від пратэсту, метад барацьбы, дзеянні, учынкі асоб ці калектываў, накіраваныя на зрыў якога-небудзь мерапрыемства, прапановы. Найб. пашырана ў парламентах — доўгія прамовы, якія не маюць дачынення да справы.

т. 1, с. 46

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВУЛЬГАРЫЗА́ЦЫЯ,

1) грубае спрашчэнне, апашленне, непрыстойнае выказванне (напр., вульгарны густ, вульгарны выраз; гл. Вульгарызм).

2) Празмерна спрошчанае выкладанне якога-небудзь вучэння, што скажае яго сутнасць і змест (напр., вульгарны матэрыялізм, вульгарны сацыялагізм і інш.).

т. 4, с. 294

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

агрэ́ць, агрэю, агрэеш, агрэе; зак., каго-што.

Разм. Моцна ўдарыць; выцяць. Агрэць палкай каго-небудзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куліна́рства, ‑а, н.

Занятак кулінара. Сава .. намагаўся хоць чым-небудзь дапамагчы Андрэю ў кулінарстве. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абжа́ліць

‘абскардзіць што-небудзь; абвінаваціць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абжа́лю абжа́лім
2-я ас. абжа́ліш абжа́ліце
3-я ас. абжа́ліць абжа́ляць
Прошлы час
м. абжа́ліў абжа́лілі
ж. абжа́ліла
н. абжа́ліла
Загадны лад
2-я ас. абжа́ль абжа́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час абжа́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)