штаўха́ць

‘штурхаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. штаўха́ю штаўха́ем
2-я ас. штаўха́еш штаўха́еце
3-я ас. штаўха́е штаўха́юць
Прошлы час
м. штаўха́ў штаўха́лі
ж. штаўха́ла
н. штаўха́ла
Загадны лад
2-я ас. штаўха́й штаўха́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час штаўха́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)