жэ́рдка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.
Шост з доўгага тонкага ствала дрэва, ачышчанага ад галля.
|| зб. жэ́рдзе, -я, н.
|| памянш.-ласк. жэ́рдачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. жардзяны́, -а́я, -о́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ато́жылак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.
1. Малады парастак расліны.
Каля дрэва з’явілася многа атожылкаў.
2. Адгалінаванне руданоснай жылы.
3. перан. Пра патомка, нашчадка.
Дзеці, унукі — нашы атожылкі.
|| прым. ато́жылкавы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фрэ́за, -ы, мн. -ы, фрэз, ж.
1. Шматлязовы рэжучы інструмент для апрацоўкі паверхні металаў, дрэва, пластмас і інш.
2. Машына для рэзкі торфу, рыхлення глебы, здрабнення грунту і пад.
|| прым. фрэ́зерны, -ая, -ае.
Фрэзерныя машыны.
Ф. торф.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
злама́цца сов.
1. слома́ться;
дрэ́ва ~ма́лася — де́рево слома́лось;
2. (отломиться, переломиться) сломи́ться;
сук ~ма́ўся — сук сломи́лся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заві́снуць сов. (зацепившись за что-л., остаться висеть) пови́снуть; зави́снуть;
спілава́нае дрэ́ва ~сла — спи́ленное де́рево пови́сло
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акажу́
(фр. acajou, ад індз. acaju = чырвонае дрэва)
дрэва сям. анакардыевых, пашыранае ў тропіках; дае каштоўную драўніну, едкі бальзам, алей і камедзь.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мангаста́н
(англ. mangostan, ад малайск. mangustan)
пладовае дрэва сям. клюзіевых, пашыранае ў трапічнай Азіі, а таксама кіславата-салодкі духмяны плод гэтага дрэва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мандары́н1
(ісп. mandarin)
вечназялёнае цытрусавае дрэва сям. рутавых, пашыранае ў тропіках і субтропіках, а таксама кісла-салодкі духмяны плод гэтага дрэва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
марэ́ль
(ням. morelle, ад іт. amarella)
пладовае дрэва сям. ружавых, пашыранае пераважна ў субтропіках, а таксама плод гэтага дрэва, падобны да вішні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эбе́н
(гр. ebenos)
чорнае дрэва сям. эбенавых, пашыранае ў тропіках, а таксама драўніна гэтага дрэва, якая выкарыстоўваецца для вырабу мэблі, музычных інструментаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)