a [eɪ] неазначальны артыкль

1. звыч. не перакладаецца;

She is a student. Яна студэнтка.

2. адзі́н, адна́, адно́;

a friend of mine адзі́н мой ся́бра

3. не́йкі, не́хта;

A Mr. Smith rang. Тэлефанаваў нейкі містар Сміт.

4. : She gave out five dollars a person. Яна раздала па пяць долараў кожнаму.

5. : twice a week два разы́ на ты́дзень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

breeze​2 [bri:z] v.

1. спра́віцца без ця́жкасцей з тэ́стам, экза́менам і да т.п.

2. (in/out) (упэ́ўнена) увайсці́/вы́йсці; уляце́ць/вы́лецець;

She just breezed in and asked me to help. Яна з упэўненым выглядам увайшла і папрасіла мяне памагчы ёй.

breeze through [ˌbri:zˈθru:] phr. v. з лёгкасцю дасягну́ць чаго́-н.;

She breezed through the exams. Яна з лёгкасцю здала экзамены.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

huff​2 [hʌf] v. гавары́ць незадаво́леным, раздражнёным то́нам

♦

huff and puff infml

1) сапці́, ця́жка ды́хаць ад сто́мы;

She huffed and puffed to keep up with the rest. Яна цяжка дыхала, даганяючы астатніх.

2) раздражня́цца, гне́вацца; кры́ўдзіцца, злава́цца;

After huffing and puffing a little, she agreed with his decision. Яна пакрыўдавала нядоўга і згадзілася з яго рашэннем.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

богабая́зны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які верыць у бога і строга выконвае ўсе царкоўныя правілы з-за боязі перад богам. Цяпер яна [цэркаўка] стаяла адзінокая, закінутая, забытая, і толькі богабаязны падарожны, праходзячы каля яе, прыпыняўся і хрысціўся, набожна схіліўшы галаву. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэманстраты́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Задзірлівы, знарок падкрэслены. Дэманстратыўны адказ. Дэманстратыўныя паводзіны.

2. Звязаны з дэманстрацыяй (у 5 знач.). — Паслаць групу пад.. камандай [Майбарады] на той бераг. Так? Яна зойдзе ў тыл, нападзе на батарэю... — Наробіць шуму. Пачне дэманстратыўную атаку. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заміна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да замяць.

2. Перашкаджаць, быць перашкодай каму‑, чаму‑н. Дзед Талаш ссунуў з ілба шапку, нібы яна замінала яму думаць. Колас. Птушкі маюць індывідуальныя галасы, Пяюць і не замінаюць адна другой. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахму́расць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць пахмурага. У хаце бацькаў голас памякчэў, з твару сышла пахмурасць, і ён пачаў дапытвацца ў дачкі, чаго яна хадзіла на тую Арцюхову магілу. Сабаленка. Першы поспех.. развязаў людзям языкі. Пахмурасць, незадаволенасць зніклі. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавучы́цца, ‑вучуся, ‑вучышся, ‑вучыцца; зак.

1. Навучыцца чаму‑н. іншаму, авалодаць другой прафесіяй, іншымі метадамі, правіламі і пад. Перавучыцца з трактарыста па камбайнера.

2. Разм. Прычыніць сабе шкоду празмернага вучобай. [Марыська:] — Нешта нядобрае з Касяй. Ці не перавучылася яна? Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапаку́таваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

1. Зазнаць, перажыць многа пакут. Зямля Беларусі многа перапакутавала за сваю гісторыю. Але самы вялікі здзек, самую страшную лютасць зазнала яна ад рук фашысцкіх забойцаў і катаў. «Звязда».

2. Перажыўшы што‑н., кончыць пакутаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сентыме́нты, ‑аў; адз. няма.

Тое, што і сантыменты. [Краска] хітра абышоў пытанне, стаў выкручвацца і ўрэшце, перайшоўшы на павучальны тон, сказаў, што з ёю, гэта значыць, Галяй Абушэнка, трэба дзейнічаць смялей, яна не любіць сентыментаў, уздыханняў і г. д. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)