Verbum

абмарачы́ць, ‑рачу, ‑рочыш, ‑рочыць; зак., каго-што.

Разм.

1. Закружыць (сабе, каму‑н.) галаву.

2. Увесці ў зман, ашукаць, задурманіўшы галаву.

калі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да калію. Калійная прамысловасць. Калійны камбінат. // Які змяшчае ў сабе калій. Калійныя солі. Калійныя ўгнаенні.

керага́з, ‑а, м.

Род бясшумнага прымуса, у якім згарае газа. Кірыла смажыў сабе на керагазе яечню, варыў густую чорную каву. Шамякін.

падхрабры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Паддаць сабе храбрасці, духу; падбадзёрыць. Салдат падхрабрыўся, падкруціў вусы і пачаў прабірацца бліжэй да палаца. Якімовіч.

паплёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Пляваць час ад часу. Мікалай Крываносы сядзеў на прызбе і паплёўваў сабе пад ногі. Чорны.

паўмі́сак, ‑ска, м.

Неглыбокая міска. Нашто ўжо быў шаноўны Наш кіраўнік брыгады — І той паўмісак поўны Падліць сабе быў рады. Гілевіч.

пратэктара́т, ‑у, М ‑раце, м.

Адна з сучасных форм залежнасці дзяржаў, якая дае магчымасць больш моцным капіталістычным дзяржавам падпарадкоўваць сабе слабейшыя.

радо́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да радону. // Які змяшчае ў сабе радон. Радонавая вада. // Звязаны з прымяненнем радону. Радонавыя вапны.

расчаса́цца ​¹, ‑чашуся, ‑чэшашся, ‑чэшацца; зак.

Расчасаць грэбенем сабе валасы.

расчаса́цца ​², ‑чэшацца; зак.

Расшырыцца ад часання ​² (аб высечанай адтуліне).

самазма́нства, ‑а, н.

Зман самога сябе; унушэнне сабе таго, чаго сапраўды не існуе. [Лабановіч] сам наводзіў на сябе прыемны туман самазманства. Колас.