прапячы́, ‑пяку, ‑пячэш, ‑пячэ; ‑пячом, ‑печаце; пр. прапёк, ‑пякла, ‑пякло; заг. прапячы; зак., што.
1. Даць спячыся да гатоўнасці. Прапячы мяса.
2. Прапаліць чым‑н. моцна нагрэтым. Прапячы дзірку ў дошцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Ладзга́н ’пра малое дзіця, якое соваецца, лазіць куды не трэба’ (зэльв., Сцяц.). Балтызм, параўн. літ. lazgus ’гаваркі, ветлівы, далікатны’, lazgełi ’моцна гаварыць’, ’віцца, развівацца’ (Лаўчутэ, Балтызмы, П7).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мякнуцца ’шмякнуцца, шлёпнуцца’ (мсцісл., З нар. сл.; Растарг.; Ян.), мякнуць ’кінуць з сілай аб што-небудзь, паваліць што-небудзь’ (Растарг.), ’моцна ўдарыць’ (Мікуц.). Да шмякнуць, шмякнуцца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прысто́я ’моцна засмоленая хвоя’ (ТС), прысто́і ’парасткі ад пня’ (Гарэц.). Нулявыя дэрываты (у першым выпадку з тэматычным ‑а) ад прыстоіць (гл.), літаральна ’хвоя, якая прыстае да рук’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ро́вам рэўці, роўма раўці́ ’не сціхаючы, моцна крычаць’ (ТСБМ, Шуба, Прыслоўе, 57; калінк., З нар. сл.), параўн. славац. revem revať ’тс’. Творны склон назоўніка роў 2 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
fésthalten
* аддз.
1.
vt
1) (мо́цна) трыма́ць
2) затры́мліваць; арышто́ўваць
2.
vi (an D) прытры́млівацца, трыма́цца (чаго-н.)
an séiner Méinung ~ — цвёрда трыма́цца сваёй ду́мкі
3.
(sich)
(an D) мо́цна трыма́цца (за каго-н., за што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
undergo [ˌʌndəˈgəʊ] v. (underwent, undergone)
1. перано́сіць (цяжкасці, пакуты і да т.п.)
2. падвярга́цца;
undergo a great change мо́цна змяні́цца;
He underwent an operation. Ён перанёс аперацыю.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
verblüffen
vt (mit D, durch A) ашаламля́ць, азада́чваць, мо́цна ўра́жваць
lass dich nicht ~! — не бянтэ́жся!, не хвалю́йся!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
vergréisen
vi (s)
1) мо́цна [разм. ду́жа] (са)ста́рыцца
2) станаві́цца старэ́чым (пра голас і да т.п.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
panic
[ˈpænɪk]
1.
n.
1) па́ніка f., пярэ́палах -у m., сумятня́ f
2) Sl. ве́льмі заба́ўная асо́ба або́ рэч
2.
adj.
пані́чны
3.
v.
1) мо́цна хвалява́цца, нэрвава́цца, панікава́ць
2) мо́цна забаўля́ць, выкліка́ць захапле́ньне
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)