сыпану́цца, ‑нецца; зак. і аднакр.

Разм. Тое, што і сыпнуцца. Драбнюткае лісце, як жоўты дождж, сыпанулася з дрэва. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cherry

[ˈtʃeri]

1.

n., pl. -ries

1) ві́шня f. (плод, дрэ́ва і матэрыя́л)

2) вішнёвы ко́лер

2.

adj.

вішнёвы

а) зь вішнёвага дрэ́ва

б) вішнёвага ко́леру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hornbeam

[ˈhɔrnbi:m]

n.

граб -а m. (дрэ́ва), граб -у m. (матэрыя́л)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pomegranate

[ˈpɑ:mɪ,grænət]

n., Bot.

грана́т -а, -у m. (плод і дрэ́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

elm

[elm]

n.

вяз -а m. (дрэ́ва), вяз -у m. (матэрыя́л)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дзеравя́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).

1. Кавалак дрэва, драўляны брусок.

2. Штучная драўляная нага.

З вайны ў яго замест нагі д.

3. звычайна мн. Абутак на драўлянай падэшве.

Скінуў дзеравяшкі пад лаўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́кавіна, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

1. Адно сцябло маку.

2. Адна галоўка маку.

3. Адно зярнятка маку.

4. Вершаліна дрэва.

М. сасны.

|| памянш. ма́кавінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́ліч, -ы, ж.

1. Што-н. надзвычай вялікіх памераў; гмах.

В. дрэва.

В. гор.

2. Грандыёзнасць, надзвычайная сіла праяўлення чаго-н., што выклікае вялікую павагу.

В. подзвігу.

В. таленту.

3. Вялікае значэнне каго-, чаго-н.

В. перамогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вух, выкл.

1. Выражае пачуццё здзіўлення, захаплення і пад. перад сілай, незвычайнасцю чаго-н.

Вух, якое высокае дрэва!

Вух, як садзяць гарматы!

2. Ужыв. як гукапераймальнае для перадачы моцнага і глухога гуку ад удару, выстралу і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вяз, -а і (пра драўніну і зб.) -у, м.

1. мн. вя́зы, -аў. Вялікае лісцевае дрэва сямейства вязавых з моцнай драўнінай.

2. -а, мн. вязы́, -о́ў. Драўляная перакладзіна ў санях.

|| прым. вя́завы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)