апельсі́н

(гал. appelsien)

пладовае дрэва сям. рутавых, пашыранае ў тропіках і субтропіках, а таксама буйны сакаўны плод гэтага дрэва аранжавага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бакау́т

(гал. pokhout)

вечназялёнае трапічнае дрэва сям. парналіставых з вельмі цвёрдай драўнінай, якое расце ў Цэнтр. і Паўд. Амерыцы; жалезнае дрэва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Дре́ва ’дрэва’ (БРС, Бяльк.). Гл. дрэ́ва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lemon [ˈlemən] n.

1. лімо́н (дрэва і плод)

2. лімо́нны ко́лер

3. infml дрэнь, барахло́

4. infml права́л, няўда́ча

5. BrE ду́рань

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бурало́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да буралому. Бураломнае дрэва, даўно сухое, ляжала пад навіссю галля і вецця. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

венірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Абліцаваць (абліцоўваць) цвёрдымі або каштоўнымі пародамі дрэва. Веніраваць фанеру дубам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беладрэ́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які зроблены з дрэва без паліроўкі і фанернага аздаблення. // У якім вырабляюцца падобныя вырабы. Беладрэўны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярбі́на, ‑ы, ж.

Адно дрэва вярбы. А ў люстры водаў гэтай рэчкі, Як закаханая дзяўчына, Глядзіцца пышная вярбіна. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замані́ха, ‑і, ДМ ‑нісе, ж.

Дрэва або кустоўе сямейства араліевых з дробнымі зеленаватымі кветкамі і сакавітымі пляскатымі пладамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашмыгну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм. Хутка і непрыкметна перамясціцца куды‑н. Вавёрка перашмыгнула на другое дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)