ёй,

гл. яна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ёю,

гл. яна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bedrückt

a прыгне́чаны

sie fühlt sich ~ — яна́ адчува́е сябе́ прыгне́чанай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэкана́т

(ням. Dekanat, ад с.-лац. decanatus)

кіраўніцтва факультэта на чале з дэканам, а таксама памяшканне, дзе яна знаходзіцца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

метрапо́лія

(гр. metropolis, ад meter = маці + polis = горад)

дзяржава ў адносінах да калоній, якімі яна валодае.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

заіка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Гаварыць з цяжкасцямі, мімаволі паўтараць адны і тыя ж гукі, склады.

2. перан., пра каго-што, аб кім-чым і са злуч. «што». Упамінаць мімаходзь, асцярожна, намёкамі (разм.).

Яна пра доўг і не заікаецца.

|| зак. заікну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

|| наз. заіка́нне, -я, н. (да 1 знач).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сабе́², часц. (разм.).

Ужыв. пры дзеясловах або займенніках для абазначэння і падкрэслівання спакойнага, свабоднага, незалежнага дзеяння.

Еду с. і ні пра што не думаю.

Што яна с. думае?

◊

Нішто сабе (разм.) — не дрэнны.

Няхай (хай) сабе (разм.) — добра, хай будзе так.

Так сабе (разм.) —

1) нідобрае, ні дрэннае (пра каго-, што-н.);

2) проста так, несур’ёзна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прачува́ць несов., разг.

1. узнава́ть (по слухам);

2. чу́вствовать, предчу́вствовать;

яна́ ~ва́ла бяду́ — она́ чу́вствовала (предчу́вствовала) беду́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Mendacium est tenue, dilucet undique

Хлусня празрыстая, яна ўсюды выяўляецца.

Ложь прозрачна, она всюду выявляется.

Гл.: Mendacia...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

аўтавакцы́на

(ад аўта- + вакцына)

лекавая вакцына, прыгатаваная з мікробаў, якія ўзяты з арганізма таго хворага, для лячэння якога яна выкарыстоўваецца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)