aperture

[ˈæpərtʃʊr]

n.

1) адту́ліна, дзі́рка, шчы́ліна f.

2) апэрту́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Géldeinwurf

m -(е)s, -würfe шчы́ліна для апуска́ння [укіда́ння] мане́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Скепі́на ‘шчыліна’ (Нас., Гарэц.). Да скяпаць (гл.). Польск. skiepina з беларускай (Варш. сл.). Параўн. ске́пка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гастрастамі́я

(ад гастра- + гр. stoma = рот, шчыліна)

аперацыя накладання штучнай знешняй страўнікавай фістулы 3, якая праводзіцца пры непраходнасці стрававода.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

смотрово́й

1. (служащий для осмотра) назіра́льны;

смотрова́я щель назіра́льная шчы́ліна;

2. воен. агля́дны;

смотрова́я вы́правка агля́дная вы́праўка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cranny [ˈkræni] n. шчы́ліна; трэ́шчына, раско́ліна

♦

(poke into) every nook and cranny шука́ць, загля́дваючы ў ко́жны кут/ко́жную шчы́ліну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rift [rift] n.

1. трэ́шчына, раско́ліна, шчы́ліна

2. разры́ў (паміж сябрамі); трэ́шчына (у адносінах); раско́л (у партыі); канфлі́кт (паміж краінамі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Spálte

f -, -n

1) шчы́ліна, раско́ліна

2) палігр. кало́нка, слупо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Люз ’невялікі прамежак паміж чым-небудзь’ (брасл., драг., Сл. ПЗБ). Запазычана з польск. luz ’зазор, шчыліна’. Гл. таксама наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ро́стул ’вугал, атрыманы ў выніку расхілення ножак цыркуля’, ’адтуліна, шчыліна пры расчыненым вакне, дзвярах, росчын’ (ТСБМ). Да растулі́ць, туліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)