снегазатрыма́нне, ‑я, н.
Штучнае затрыманне снегу на палях для накаплення вільгаці ў глебе. Арганізаваць снегазатрыманне. □ [Васіль:] — Дарэмна вы адразу не наладзілі снегазатрымання. Бачыш, колькі вільгаці зносіць. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тампа́мка ’паліца’ (Мат. Гом.). Няясна; выглядае як штучнае слова або моцна дэфармаванае запазычанне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
валакно́, -а́, мн. вало́кны, -аў, н.
1. звычайна мн. Выцягнутая ў даўжыню клетка расліннай або жывёльнай тканкі.
Валокны драўніны.
Нервовыя валокны.
2. таксама зб. Ніткападобная эластычная пасма расліннага, мінеральнага або штучнага паходжання.
Ільняное в.
Штучнае в.
Валокны цэлюлозы.
|| памянш. валако́нца, -а, мн. -ы, -аў, н.
|| прым. валако́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ажыята́ж, ‑у, м.
1. Штучнае, спекулятыўнае павышэнне ці паніжэнне курсу біржавых папер або цэн на тавары ў капіталістычным грамадстве з мэтай атрымання прыбытку.
2. Тое, што і ажытацыя.
[Фр. agiotage.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
oddychanie
н. дыханне; подых;
sztuczne oddychanie — штучнае дыханне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дыха́нне, -я, н.
1. Працэс паглынання кіслароду і выдзялення вуглякіслага газу жывымі арганізмамі.
Стомленасць праяўлялася ў паскораным дыханні.
2. перан. Подых, павеў чаго-н.
Д. вясны.
○
Штучнае дыханне — сістэма прыёмаў для аднаўлення натуральнага дыхання.
◊
Другое дыханне — аб новых сілах, бадзёрасці ў каго-н. пасля стомленасці, апатыі.
|| прым. ды́хальны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
transmutation [ˌtrænzmju:ˈteɪʃn] n.
1. ператварэ́нне, пераўтварэ́нне;
the transmutation of fortune зме́нлівасць лёсу
2. tech. трансмута́цыя, ператварэ́нне;
artificial transmutation шту́чнае ператварэ́нне (элементаў)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ра́птуг ’залп’ (Ласт.). Відавочна, штучнае аўтарскае ўтварэнне на базе кораня рапт‑ (гл. рант, раптам), аформленага агрэсіўным суфіксам.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трыга́н ‘трыножак’ (Ласт.). Адзінкавая фіксацыя, магчыма, сведчыць пра штучнае паходжанне слова — ад тры (гл.) і таган (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
а джо́рна
(іт. а giorno)
штучнае асвятленне, якое імітуе дзённае святло.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)