дыябе́тык, ‑а, м.

Разм. Хворы на дыябет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэўма́тык, ‑а, м.

Разм. Хворы на рэўматызм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хларо́зны, ‑ая, ‑ае.

Хворы хларозам. Хларозная расліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шызафрэ́нік, ‑а, м.

Разм. Хворы на шызафрэнію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмфізема́тык, ‑а, м.

Разм. Хворы на эмфізему.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

invalid​1 [ˈɪnvəlɪd] n. інвалі́д; кале́ка; хво́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паралі́тык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Хворы на параліч.

|| ж. параліты́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. параліты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АГНО́ЗІЯ

(ад а... + грэч. gnōsis пазнанне, распазнаванне),

парушэнне працэсаў распазнавання навакольных прадметаў і з’яў пры захаванні свядомасці і адчувальнасці. Узнікае пры шырокім пашкоджанні пэўных аддзелаў кары вял. паўшар’яў галаўнога мозга. Адрозніваюць агнозію зрокавую («душэўная слепата»), калі хворы не пазнае знаёмыя прадметы, людзей (агнозія на людзей), але вастрыня зроку захавана, агнозію слыхавую — хворы не здольны распазнаваць гукі, агнозію адчувальную — немагчымасць распазнаваць знаёмыя прадметы на дотык (астэраагноз), агнозію нюхальную і смакавую — парушэнне распазнавання знаёмых прадметаў і рэчаў па іх паху і смаку. У некаторых выпадках хворы не арыентуецца ў частках свайго цела.

т. 1, с. 78

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сіфілі́тык, ‑а, м.

Разм. Чалавек, хворы на сіфіліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хварава́ты, ‑ая, ‑ае.

Не зусім здаровы, амаль хворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)