Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
léchzen
vi (nachD)
1) пра́гнуць, жада́ць (чаго-н.)
2) сма́гнуць, хаце́ць піць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Рэ́гнуць ’прагнуць, жадаць’ (Ян.). Укр.регнути ’вельмі хацець’, польск.дыял.rechać się ’пра свінню: юраваць’, каш.reχac są ’тс’, палаб.ragni‑să ’рухаецца’. Прасл.*regnǫti звязана з дзеясловам *regotati. Тут значэнне ’смяяцца’ другаснае, першаснае — ’іржаць’. Цэлы шэраг дзеясловаў, якія абазначаюць роў жывёлаў, адначасова абазначаюць і працэс цечкі, гону, бо звычайна менавіта гэты перыяд характарызуецца ровам, параўн. рус.рёв ’час цечкі ў скаціны; роў’. Слова рэгнуць — відаць, першапачаткова азначала ’быць у перыядзе полавай актыўнасці’, а потым набыло больш адцягненае значэнне ’хацець, імкнуцца’. У плане семантыкі параўн. яшчэ в.-луж.rjut ’спешка, страснае жаданне’ < *rʼuti ’раўці’ (Мяркулава, Этимология–1974, 61).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Канада́ ’жанчына, якая ўмее прасіць’, канадзіць ’выпрошваць’ (КЭС. лаг.), ігп. ’вельмі хацець’ (Сл. паўн.-зах.); смал.канайть ’прасіць’, арханг.ку́нда ’той, хто неадчэпна прыстае’. Няясна. Магчыма, звязапа з літ.gandas ’чуткі, гавэнда’. Параўн. семантычна блізкае ўкр.бойк.конападити ’канькаць’, ’назаляць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
жада́ць
1. (хацець) wünschen vt; begéhren vt (моцна, горача); tráchten vi, strében vi (чаго-н nach D) (імкнуцца);
2. (зычыць каму-н) wünschen vt;
жада́цькаму-н шча́сцяj-m Glück wünschen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
zurücksehnen
(sich) 1) хаце́ць вярну́цца
2) (nachD) сумава́ць, тужы́ць (па чым-н. мінулым)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ignoríeren
vt ігнарава́ць, не хаце́ць ве́даць (чаго-н.), не звярта́ць ува́гі (на што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Няхо́ха (нехоха) ’чалавек, абыякавы да ўсяго’ (Ян.). Няясна, магчыма, экспрэсіўнае ўтварэнне ад не хацець, параўн. ілюстрацыю да слова: «ён у нас нехоха такі, не хоча нічога делаць» (там жа); паралель: даха ’тое, што дае’: Бацькава рука не браха, а даха (ТС, пад рука).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hope
[hoʊp]1.
n.
надзе́я f.
2.
v.t.
1) спадзява́цца
2) мо́цна хаце́ць, жада́ць
to hope against hope — спадзява́цца на цу́д
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
intend[ɪnˈtend]v.
1.хаце́ць, збіра́цца, нава́жвацца, мець наме́р;
She intended to catch the early train but missed it. Яна збіралася ехаць першым цягніком, але спазнілася.
2. мець на ўва́зе
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)