hoist [hɔɪst] v. узніма́ць (сцяг, ветразь)

♦

be hoist/hoisted by/with one’s own petard быць пакры́ўджаным, стаць ахвя́рай свайго́ ж тру́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

áufzerren vt

1) разрыва́ць; раздзіра́ць

2) падыма́ць, узніма́ць, цягну́ць уве́рх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вздёргивать несов.

1. разг. (поднимать вверх) падніма́ць, узніма́ць; (о голове — ещё) задзіра́ць;

2. (вешать) прост. ве́шаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áufwirbeln

1.

vt узніма́ць, уздыма́ць

2.

vi (s) закружы́цца ві́храм; уздыма́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fíxen

vt

1) груб. упы́рскваць нарко́тыкі

2) наганя́ць, узніма́ць бі́ржавыя ку́рсы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

alert​3 [əˈlɜ:t] v.

1. узніма́ць/падніма́ць па трыво́зе

2. (to) перасцерага́ць, папярэ́джваць аб небяспе́цы;

The policeman alerted me to the danger. Паліцэйскі папярэдзіў мяне аб небяспецы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гамані́ць

1. (размаўляць) réden vi; spréchen* vi; sich unterhálten*, ein Gespräch führen;

2. (узнімаць гаману) lärmen vi;

3. (шумець, гусці) ráuschen vi, súmmen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hike​2 [haɪk] v.

1. падаро́жнічаць, хадзі́ць пехато́й, шпацырава́ць (дзеля задавальнення)

2. (up) павы́сіць, павялі́чыць (цэны, падаткі і да т.п.)

hike up [ˌhaɪkˈʌp] phr. v. infml падця́гваць, узніма́ць (што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Кажу́шыць ’калаціць, узнімаць скуру ўдарамі’ (Нас.). Відавочны экспрэсіўны характар утварэння (параўн. прыклады: «Не на смѣхъ ты его ловко кожушишь» (Нас., 240), і гэта зніжае надзейнасць супастаўлення слова з такімі балг. утварэннямі, як дыял. подкожушва се, подкожуши се ’аддзяляецца і ўспухае, узнімаецца (аб скуры, тынку)’ і больш далёкімі фармальна подкожуря се, подкожурявам се ’ўзнімацца, успухаць’. Калі дапусціць, што кажушыць ужывалася як тэрмін (у гарбарстве), бел. слова можна параўнаць з рус. дыял. кожемятить, кожемятиться ’валтузіцца, барукацца’. У любым выпадку да кажух ’скура і да т. п.’. Гл. кажух 1 і наст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

áufblähen

1.

vt надзіма́ць, раздзіма́ць; узніма́ць (цэны)

2.

(sich)

1) раздзі- ма́цца; пу́хнуць

2) фанабэ́рыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)