◎ Кню́па ’ганарыстая жанчына з характарам’ (Нар. лекс.). Укр. кнюпіти ’сядзець сагнуўшыся’, хнюпити голову, нос ’апусціць галаву, нос’, похнюпитися ’сядзець сумна, маркотна’. Як здаецца, кнюпа ’ганарыстая жанчына з характарам’. Скнюпа ’маўклівая, маркотная жанчына’. Гэта беларуска-ўкраінская ізалекса балтыйскага паходжання. Параўн. літ. kniäubtis ’сядзець, апусціўшы галаву’, kniubti, knubti ’сагнуцца’ (параўн. ЕСУМ, 2, 475).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

полуно́чничать несов. сядзе́ць (працава́ць, гуля́ць и т. п.) да по́зняй но́чы; паўно́чнічаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

siedzieć

незак. сядзець;

siedzieć jak na szpilkach — сядзець як на іголках;

siedzieć nad czym — сядзець (працаваць) над чым;

siedzieć komu na karku — сядзець у каго на шыі (на карку)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

räkeln

sich

паця́гвацца, сядзе́ць развалі́ўшыся

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

herúmhocken

vi сядзе́ць без рабо́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vornübergebeugt

adv нахілі́ўшыся напе́рад [упе́рад] (сядзець)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мятла́, ‑ы; мн. мётлы, ‑аў, ж.

Пучок звязаных галінак без лісцяў, звычайна насаджаных на палку, які служыць для падмятання. Дворнік адвярнуўся і пачаў заўзята шоргаць мятлою па тратуары. Якімовіч.

•••

Гнаць мятлою гл. гнаць.

Пад мятлу — начыста, без астатку.

Сядзець як мыш пад мятлою гл. сядзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tenterhooks [ˈtentəhʊks] n. pl. :

♦

be on tenterhooks паку́тліва чака́ць (чаго-н.); ≅ сядзе́ць як на іго́лках

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

upright​2 [ˈʌpraɪt] adv. вертыка́льна; стаяко́м, старчко́м;

sit/stand/hold oneself upright сядзе́ць/стая́ць/трыма́цца пра́ма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

straddle

[ˈstrædəl]

1.

v.t.

сядла́ць

2.

v.i.

1) раськірэ́чвацца, раскара́чвацца

2) сядзе́ць ве́рхам (на кані́)

3) informal быць дваі́стым (і на́шым, і ва́шым), сядзе́ць на пло́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)