касаво́кі, ‑ая, ‑ае.
З касымі вачамі; які мае касавокасць. Адзін [чалавек] чарнявы, плячысты, з пышнымі чорнымі вусамі, крыху касавокі: адно вока пазірала, як кажуць, на Маскву, другое на Варшаву. Колас. // у знач. наз. касаво́кі, ‑ага, м. Пра зайца. Спіць касавокі і сніць, Быццам сабакі гоняць. Хведаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даку́ка ж.
1. забо́та, печа́ль, го́ре ср.;
спіць дзіця́, не ве́дае ~кі — спит дитя́, забо́т (печа́ли, го́ря) не зна́ет;
2. (неудовольствие) доса́да;
3. (назойливая просьба) доку́ка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
прытвара́цца, прытвары́цца разм tun* als ob, sich (ver)stéllen; simulíeren vt, héucheln vt;
прытвары́цца хворы́м sich krank stéllen;
ён прытвары́ўся бы́ццам спіць er tat, als ob er schlíefe; гл удаваць (з сябе)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пазыўны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які служыць для таго, каб прыцягнуць да сябе ўвагу. Пазыўны сігнал.
2. у знач. наз. пазыўны́я, ‑ых. Умоўныя сігналы для апазнавання радыёстанцый, суднаў і інш. Пазыўныя Масквы абудзілі палахлівую ранішнюю цішыню. Шыцік. Не спіць зямля — у ёй вулканы дрэмлюць, планетысёстры пазыўныя шлюць. Барадулін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вязьмо́, ‑а; мн. вёзьмы, ‑аў; н.
1. Абл. Перавясла. Ці даўно нас вялі васільковыя сцежкі?.. Залатыя снапы, залатое вязьмо, апавітыя сонцам усмешкі. Кляшторны.
2. Уст. Складанае спляценне чаго‑н.; вузел. Маўчыць стары. Праз шум, праз лёскат далёка думкі пацяклі — туды, дзе спіць старая вёска ў вязьме няроўных каляін. Дудар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падружы́ць, ‑дружу, ‑дружыш, ‑дружыць; зак.
1. каго. Зрабіць сябрамі, зблізіць, здружыць. Ён спіць яшчэ, Андрэй.., харошы наш беларускі хлапчына, з якім цябе падружыла на гэты раз зноў дзіўна і нечакана паласкавелая доля. Брыль.
2. Тое, што і падружыцца. Едуць хлопцы дадому па шляху палявому. Яны разам служылі і навек падружылі. Гаўрусёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фрэ́нзлі, ‑яў; адз. фрэнзаль, ‑зля, м.
Рад нітак ці шнуркоў, злучаных па некалькі разам, якія звісаюць па краях фіранак, хустак і пад. як аздоба. Убачыла Зося праз акно Аўдолю, пакінула на плечы вялікую хустку з фрэнзлямі, выбегла. Крапіва. На другім ложку пад такой жа атласнай коўдрай з фрэнзлямі спіць жонка. Бядуля.
[Польск. frędzla ад ням. Fränsel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міну́ўшчына, ‑ы, ж.
Тое, што было раней, што даўно прайшло; мінулае; былое. Як жывы сведка мінуўшчыны, адзін стары дзед Лявон астаўся тут. Бядуля. Думкі не пакідаюць мяне. Можа і не варта каламуціць тую палыновую горыч далёкай мінуўшчыны. Асіпенка. // Старажытнасць, старадаўнасць. Сівая мінуўшчына. □ І ў суме адвечным, ссутуліўшы плечы, Мінуўшчына ў замчышчы спіць. Хведаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тапча́н, ‑а, м.
1. Нізкі ложак з дошак на козлах. На цэментовай падлозе стаяў дзеравяны тапчан-койка. Колас.
2. Пакаёвая шырокая лаўка, звычайна са спінкай. На куце пад абразамі Стол стаіць, як пан; Дзве пры ім таўстыя лаўкі І адзін тапчан. Купала. Каля стала па тапчане, на голым сенніку, моцна спіць Ірынка. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спаць несов., в разн. знач. спать; почива́ть, опочива́ть;
с. во́сем гадзі́н — спать во́семь часо́в;
у ха́це яшчэ́ не кла́ліся с. — в избе́ ещё не ложи́лись спать;
лес спіць глыбо́кім сном — лес спит глубо́ким сном;
яе́ пачу́цці яшчэ́ спяць — её чу́вства ещё спят;
на́ша разве́дка не спіць — наша разве́дка не спит;
◊ ла́ўры (чые) с. не даю́ць — ла́вры (чьи) спать не даю́т;
с. ве́чным сном — спать ве́чным сном;
спіць і сніць — спит и (во сне) ви́дит;
с. у ша́пку — воро́н счита́ть;
с. без за́дніх ног — спать без за́дних ног;
с. мёртвым сном — спать мёртвым сном;
с. сном пра́ведніка — спать сном пра́ведника;
с. як пшані́цу прада́ўшы — спать без за́дних ног;
мя́кка сце́ле, ды му́лка с. — погов. мя́гко сте́лет, да жёстко спать;
хто спіць, той не грашы́ць — посл. кто спит, тот не греши́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)