даку́ка ж.

1. забо́та, печа́ль, го́ре ср.;

спіць дзіця́, не ве́дае ~кі — спит дитя́, забо́т (печа́ли, го́ря) не зна́ет;

2. (неудовольствие) доса́да;

3. (назойливая просьба) доку́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)