отпеча́ток

1. прям., перен. адбі́так, -тка м., след, род. сле́ду м.;

отпеча́ток вре́мени адбі́так (след) ча́су;

2. юр. адпяча́так, -тка м.;

отпеча́тки па́льцев на кни́ге адпяча́ткі па́льцаў на кні́зе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іхнало́гія

(ад гр. ichnos = след + -логія)

раздзел палеанталогіі, які вывучае сляды вымерлых жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шрам

(ням. Schramme)

след на скуры ад раны ў выглядзе паласы або рубца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абню́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Панюхаць з усіх бакоў.

Мядзведзь абнюхаў барсукову нару і пайшоў.

2. Знайсці, нюхаючы; знюхаць.

Сабака абнюхаў след.

3. перан., разм. Агледзець, выведаць.

Суседка ўсё абнюхала.

|| незак. абню́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разню́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Распазнаць нюхам.

Сабака разнюхаў след зайца.

2. перан., што і пра што. Даведацца пра што-н. тайком; разведаць (разм.).

Ад яе нічога не ўтоіш, умомант разнюхае.

|| незак. разню́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

poszlaka

ж.

1. уліка;

2. знак; след

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ На́рыск ’след ваўка, лісіцы’ (Інстр. 2), рус. на́рыск ’след на снезе ад хутка бягучага звера’. Да рыскаць ’бегаць; кідацца ў розныя бакі’, параўн. рус. нарыскивать ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адбі́так, -тка і -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. -тка. Адлюстраванне чаго-н. на гладкай бліскучай паверхні ў выніку пераламлення светлавога праменя.

Адбіткі дрэў чарнеюць з вады.

2. -тка. След, які застаўся на чым-н. ад іншага прадмета.

Адбіткі пальцаў на шкле.

Адбіткі птушыных лапак на вільготным пяску.

3. -тка. Тэкст, малюнкі і пад., адціснутыя паліграфічным спосабам.

А. тэксту на паперы.

4. -тку. Перадача ў вобразах і паняццях чаго-н.

А. жыцця ў рамане.

5. -тку. Адзнака, след, знак якіх-н. пачуццяў, уздзеянняў, уплываў.

А. журбы на тварах людзей.

Час кладзе на ўсё свой а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

prick​1 [prɪk] n.

1. уко́л, прако́л

2. след ад уко́ла

3. боль ад уко́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

welt [welt] n.

1. рант (абутку)

2. след, паласа́ (ад удару); рубе́ц, шрам (ад раны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)