mew

I [mju:]

1.

v.

мя́ўкаць

2.

n., interj.

мя́ўканьне n.; мяў

II [mju:]

n.

ча́йка f., марска́я ча́йка

III [mju:]

1.

n.

кле́тка (для со́кала)

2.

v.t.

1) садзі́ць у кле́тку

2) to mew upсадзі́ць у астро́г

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

constrain

[kənˈstreɪn]

v.t.

1) змуша́ць, вымуша́ць, прымуша́ць

2) абмяжо́ўваць свабо́ду, зьняво́льваць, садзі́ць у турму́

3) стры́мваць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

imprison

[ɪmˈprɪzən]

v.t.

1) садзі́ць у астро́г (турму́), трыма́ць у астро́зе, зьняво́льваць

2) трыма́ць, не дазваля́ць выхо́дзіць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gefängnis

n -ses, -se турма́, астро́г

ins ~ stzen [sprren, wrfen*, brngen*] — садзі́ць [заключа́ць, кі́даць] у турму́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Са́дзець ’шчымець, пячы ад болю’ (Байк. і Некр., ТС; карэліц., Нар. сл.; навагр., Нар. словатв.; Сл. рэг. лекс.), садзе́ць ’тс’ (Байк. і Некр., Сцяшк. Сл.). З польск. sadzieć ’тс’, улічваючы націск і лінгвагеаграфію, якое да прасл. *saditi, гл. садзіць. Параўн. таксама садніць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абсадзі́ць, ‑саджу, ‑садзіш, ‑садзіць; зак., што.

1. Пасадзіць расліны вакол, па краях чаго‑н. Плошчы, вуліцы абсадзім ліпамі, Нібы рэк люстраных берагі. Гілевіч.

2. Разм. Перамагчы ў бойцы; паваліць. Калі трэба бывае ваўкам абсадзіць лася — збіраюцца і ідуць, акружаюць. Пташнікаў. // Перамагчы ў спрэчцы, прымусіць змоўкнуць. Галена ўсіх абсадзіла сваім словам адразу. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гато́вы, -ая, -ае; гато́ў, гато́ва.

1. да чаго і з інф. Які зрабіў усе неабходныя прыгатаванні.

Г. да ад’езду.

2. на што або з інф. Які схільны зрабіць што-н., з якім можа што-н. адбыцца.

Г. памагаць садзіць бульбу.

Бульба гатова зацвісці.

3. Канчаткова зроблены, годны для ўжывання, выкарыстання.

Абед г.

Гатовыя дэталі.

На ўсім гатовым (наз.).

4. толькі кар. ф., у знач. вык. Выражае канчатковы вынік якога-н. дзеяння або стану і ўжыв. ў знач.:

а) памёр, сканаў;

б) зусім п’яны (разм.).

Ужо гатоў!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

set out

а) выруша́ць, падава́цца (у даро́гу)

б) выстаўля́ць напака́з або́ на про́даж

в) садзі́ць

г) плянава́ць, мані́цца, мець наме́р (рабі́ць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Садану́ць ’з размаху ўсадзіць (што-небудзь востраву, ’моцна ўдарыць’ (ТСБМ), ’стукнуць’ (Мат. Гом., Янк.), ’раптоўна выпасці ў вялікай колькасці (пра ападкі)’ (Сл. ПЗБ). Рус. прастамоўе садану́ць, укр. садну́ць ’тс’. Дзеяслоў аднакратнага дзеяння з суф. ‑ну‑ ад садзіць. Прастамоўная форма з устаўным ‑а‑ па тыпу рус. копану́ть, мазану́ть пры літар. копнуть, мазнуть і да т. п.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

embark [ɪmˈbɑ:k] v. садзі́ць; садзі́цца на карабе́ль; грузі́ць; грузі́цца на карабе́ль

embark on [ɪmˌbɑ:kˈɒn] phr. v. пачына́ць (што-н.), бра́цца за (што-н. новае і цяжкае);

The country embarked on new radical reforms. Краіна пачала новыя радыкальныя рэформы;

embark on an adventure пуска́цца ў невядо́мае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)