Са́дзець ’шчымець, пячы ад болю’ (Байк. і Некр., ТС; карэліц., Нар. сл.; навагр., Нар. словатв.; Сл. рэг. лекс.), садзе́ць ’тс’ (Байк. і Некр., Сцяшк. Сл.). З польск.sadzieć ’тс’, улічваючы націск і лінгвагеаграфію, якое да прасл.*saditi, гл. садзіць. Параўн. таксама садніць.