Verbum

начы́сціцца, -чы́шчуся, -чы́сцішся, -чы́сціцца; зак.

Старанна пачысціць на сабе вопратку, абутак.

|| незак. начышча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

мясці́ць, мяшчу́, ме́сціш, ме́сціць; незак., каго-што.

1. Размяшчаць, даваць прыстанішча.

2. Умяшчаць, змяшчаць у сабе.

наразны́, -а́я, -о́е.

1. гл. нарэзаць.

2. Які мае на сабе нарэзы, нарэзку.

Н. канал ствала.

але́істы, -ая, -ае.

Які ўтрымлівае ў сабе многа алею, тлусты.

А. сланечнік.

|| наз. але́істасць, -і, ж.

апа́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

Пашкодзіць сабе скуру варам, гарачай парай.

|| незак. апа́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

лімоннакі́слы, -ая, -ае.

Які змяшчае ў сабе лімонную кіслату або атрыманы з лімоннай кіслаты.

Л. хінін.

партаты́ўны, -ая, -ае.

Зручны для нашэння пры сабе, для пераноскі.

П. радыёпрыёмнік.

|| наз. партаты́ўнасць, -і, ж.

прадушы́цца², -ушу́ся, -у́шышся, -у́шыцца; зак. (разм.).

Прасякнуцца якім-н. пахам.

Прадушыўся табакай — аж сам сабе нялюбы.

расхрыста́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

Шырока расхінуць на сабе адзенне.

|| незак. расхры́ствацца, -аюся, -аешся, -аецца.

сентэнцы́йны, -ая, -ае (кніжн.).

Павучальны, які мае ў сабе сентэнцыю.

С. раман.

|| наз. сентэнцы́йнасць, -і, ж.