кабарэ́

(фр. cabaret)

невялікі рэстаран або начны клуб з эстраднай праграмай.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кафэ́

(фр. café)

певялікі рэстаран, дзе прадаюць кофе, чай, закускі, прахаладжальныя напіткі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

буды́ніна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і будынак. Здалёк хатка здаецца досыць паважнай будынінай, і гэтую паважнасць ёй надае высока паднятая стромкая саламяная страха. Колас. Рэстаран — блізка ля цэнтра. Гэта белая цагляная будыніна ў адзін паверх. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

restauracja

I ж.

рэстаўрацыя, аднаўленне

II ж.

рэстаран, рэстарацыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

restauracyjny

I

рэстаўрацыйны

II

рэстаранны;

wagon restauracyjny — вагон-рэстаран

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

элі́та, -ы, ДМі́це, ж., зб.

1. Лепшыя расліны, насенне або жывёлы, якія па сваіх якасцях найбольш прыдатныя для далейшага развядзення (спец.).

2. Прывілеяваныя вярхі грамадства або якой-н. яго часткі; вышэйшы клас.

Уваходзіць у эліту беларускага бізнесу.

3. Лепшыя прадстаўнікі грамадства.

Навуковая э.

|| прым. элі́тны, -ая, -ае (да 1 знач.) і эліта́рны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Элітнае насенне.

Элітны рэстаран.

Элітарная культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cafe

[kæˈfeɪ]

n.

1) невялі́кі рэстара́нm.

2) бар -у m.

3) кавя́рня f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cabaret

[ˈkæbəreɪ]

n.

кабарэ́ n., indecl.

а) рэстара́н з эстра́днымі вы́ступамі

б) эстра́дны вы́ступ у кабарэ́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Кафэ́ ’невялікі рэстаран, дзе прадаюць каву, чай, закускі і пад.’ (ТСБМ, БРС). Запазычанне адносна новага часу з рус. мовы. Рус. кафе́ ’тс’ у сваю чаргу ўзята з франц. мовы ў сярэдзіне XIX ст. (у франц. мове café ў сучасным значэнні вядома з канца XVII ст. і ўзнікла на базе слова café ’кофе’). Гл. Шанскі, 2, К, 100; Фасмер, 2, 212, 356; Слаўскі, 2, 104–105.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

inn

[ɪn]

n.

1) зае́зны дом; гасьці́ніца f.

2) рэстара́нm., невялі́кі шыно́к, карчма́, тавэ́рна f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)