Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Абарлю́хта ’фрамуга’ (Сцяц.); обэрлюхт ’верхняя рама акна, якая адчыняецца як фортачка’ < польск.oberluft ’тс’ < ням.Oberluft ’тс’ і ’верхняе паветра’ (Дарашэўскі, V, 434).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падсто́лле1, ‑я, н.
Спец. Частка стала (ножкі і рама), на якую насцілаецца стальніца.
падсто́лле2, ‑я, н.
Прастора, што знаходзіцца пад столлю. На міг малінавым святлом Ён [прамень] на падстоллі заіскрыць, То ўспыхне светлым матылём, То здасца — крылле зашуміць.Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
са́лінг
(гал. saling)
мар. драўляная рама на верхнім канцы стэньгі для злучэння апошняй з брам-стэньгай і мацавання верхніх снасцяў паруснага судна.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
crate
[kreɪt]1.
n.
вялі́кая скры́ня -ра́ма, кош каша́m. (для пераво́зу)
2.
v.t.
упако́ўваць у скры́ні
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кра́нец, ‑нца, м.
1. Прыстасаванне з дрэва, гумы і інш., якое замацоўваецца на борце судна для засцярогі яго ад удараў пры падыходзе к прыстані або другому судну.
2.толькімн. (кра́нцы, ‑аў). Месца паблізу палубнай гарматы (шафа, скрынка або асобная рама) для захоўвання снарадаў.
[Ад гал. krans.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
схіну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.
1. Схіліць, нахіліць; сагнуць. Схінуць галаву на грудзі.
2.Абл. Схаваць куды‑н., каб хто‑н. не ўбачыў, не знайшоў. У Ваўкаўні, калі нямецкая «рама» над вёскай лётала, у зямлі поркаўся [Боганчык]. Схоў рабіў, каб багацце схінуць...Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ра́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.
1. Невялікая рама (у 2 знач.).
Партрэт у прыгожай рамцы.
2. Графічнае абрамленне якога-н. тэксту, малюнка.
3. толькі мн., чаго; перан. Межы, у якіх павінна адбывацца, адбываецца што-н.
У рамках канцэртнай праграмы.
4. Прыстасаванне для сотаў у вуллі.
◊
Выйсці за рамкі — перайсці межы чаго-н.
|| прым.ра́мачны, -ая, -ае (у 1, 2 і 4 знач.).
Рамачная антэна.
Р. вулей.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Рамшту́к, рамчу́к ’палачка на раму’ (Сл. ПЗБ). Вельмі падобна на германізм, параўн. ням.Rahmen, ням.-аўстр.Rahm ’рама’, ст.-в.-ням.ram ’падпора’ і ням.Stock ’палка’. Рамчук магло б разглядацца як адаптацыя замежнай словаформы з выкарыстаннем малапрадуктыўнага, але блізкага па гучанні суф. ‑чук, што тут не нясе памяншальнай семантыкі, уласцівай гэтаму элементу. Цяжка пагадзіцца з Лаўчутэ (Балтизмы, 129), што гэта літуанізм і дэмінутыўнае ўтварэнне ад рама (гл.) з элементам ‑амшт‑ балтыйскага паходжання, параўн. літ.ramstùkas ’тс’ < ramstis ’папярочная планка, падпорка, апора’, remti ’падпіраць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
cradle1[ˈkreɪdl]n.
1. калы́ска, лю́лька
2. выто́кі, пача́так;
the cradle of civilisation выто́кі цывіліза́цыі
3.tech.ра́ма, апо́ра; калы́ска, лю́лька
♦
from the cradle to the grave усё жыццё
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)