і́ншы, -ая, -ае.
1. Другі, які адрозніваецца ад каго-н., чаго-н.
Іншыя парадкі.
Іншая думка.
2. Які-небудзь, некаторы.
Іншаму (наз.) такая размова не даспадобы.
◊
Іншы раз — часам.
Між іншым — мімаходам, дарэчы, к слову кажучы.
Той ці іншы — хто-небудзь, які-небудзь.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Гаво́рка ’размова’ (БРС, Гарэц., Мядзв., Касп., Бяльк.), ’гутарка, размова’ (Яруш., БРС, Нас.), ’гаворка, дыялект’ (БРС, Яруш., Гарэц., Нас., Касп., Шат.), ’пагалоскі, размовы’ (БРС, Бяльк.), ’манера гаварыць, акцэнт мовы’ (Гарэц., Мядзв., Бяльк.). Рус. дыял. (смал., пск.) ’гутарка, размова; погалас, чуткі; манера гаварыць, вымаўленне; гаворка, дыялект; настаўленне, славеснае павучанне’, укр. гові́рка ’вымаўленне, манера гаварыць; дыялект, гутарка, гаварэнне; погалас, плётка’. Усх.-слав. утварэнне ад *govoriti па прасл. мадэлі «дзеяслоўная аснова + суф. *‑ka», якая мела значэнне галоўным чынам nomen actionis (*govorъka). Параўн. балг. падобныя фармацыі (з прэфіксамі) погово́рка, угово́рка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
га́лас, ‑у, м.
Разм. Бязладны шматгалосы крык, шумная нястройная размова. Гурт дзяцей, што таўпіліся перад варотамі будынка, падняў зычны галас. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мы́сленны, ‑ая, ‑ае.
Які паўстае ў мыслях; уяўны. Мысленны вобраз. // Які не выказваецца ўголас, а існуе толькі ў мыслях. Мысленная размова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гаворка, гутарка, размова; звягня (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
conversation [ˌkɒnvəˈseɪʃn] n. гу́тарка, размо́ва, гаво́рка;
have/hold a conversation with smb. ве́сці размо́ву з кім-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
апо́ркі, ‑каў; адз. апорак, ‑рка, м.
Старыя боты з адрэзанымі халявамі. Апоркі, аб якіх ішла размова, былі бязлітасна разбітыя і зношаныя. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пляву́зганне, ‑я, н.
Разм. Бязглуздая, пустая, нудная размова. [Перапечка:] — Мяне дзівіць, Рыгор Захаравіч, як вы можаце спакойна слухаць контррэвалюцыйнае плявузганне гэтай брыдоты?! Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
insipid [ɪnˈsɪpɪd] adj.
1. нясма́чны;
insipid food нясма́чная е́жа
2. вя́лы; неціка́вы;
an insipid conversation/talk неціка́вая размо́ва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
vapid [ˈvæpɪd] adj. fml ну́дны, неціка́вы; пусты́, беззмясто́ўны;
a vapid conversation пуста́я размо́ва;
a vapid smile невыра́зная ўсме́шка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)