ра́ліна, ‑ы, ж.

Абл. Адно рада. Ад маланак у .. [таполі] адна раліна ссохла. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пара́да ’прапанова, як дзейнічаць, рада; сумеснае абмеркаванне чаго-небудзь, кароткая нарада’. З польск. porada ’тс’. Гл. яшчэ ра́да, ра́дзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

міжафрыка́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рада афрыканскіх краін, які ажыццяўляецца паміж імі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

magistrat, ~u

м. магістрат, гарадская рада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сухацве́т, ‑у, М ‑цвеце, м.

Назва рада травяністых раслін з сухімі кветкамі, якія не вянуць; бяссмертнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжміністэ́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рада міністэрстваў, агульны для двух або некалькіх міністэрстваў. Міжміністэрскія камісіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Тое, што і звадка.

•••

Ні да рады, ні да звады гл. рада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kuratórium

n -s, -tóri¦en апяку́нская ра́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

віва́т, выкл.

Брава, няхай жыве. / у знач. наз. віва́т, ‑а, м. Дружына рада. Смех. Віваты. І кубкі грукаюць часцей. Машара.

[Лац. vivat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Нара́да (Гарэц., Байк. і Некр., ТСБМ). Гл. ра́да, ра́дзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)