intrusion [ɪnˈtru:ʒn] n.
1. уварва́нне
2. умяша́нне;
apologize for the intrusion прасі́ць прабачэ́ння за ўмяша́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Пі́нчыць ’прымушаць; прасіць’ (шальч., Сл. ПЗБ). Да ліпяць (гл.), збліжанае да ісчеп‑ч‑ыць ’настойліва прасіць, канькаваць’ < прасл. *klu̯čati ’стаяць на каленях’ > ’клянчыць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
слёзна:
слёзна прасі́ць разм únter Tränen bítten*, fléhentlich bítten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Зе́ціць, зітаць ’прасіць’ (арг., Фасмер, Этюды). Рус. арг. зетить ’гаварыць, прасіць’, укр. арг. зітати, зэтать ’прасіць’, польск. арг. zitać ’гаварыць’. З грэч. ζητῶ ’прашу’. Бандалетаў, Этимология, 1980, 71; Фасмер, Этюды. З, 63. Параўн. яшчэ рус. зе́тить ’падглядваць, глядзець’, якое Шанскі (2, З, 89) звязвае з зеница, зиять.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ка́нькаць разм (назойліва прасіць) áufdringlich bítten*, erbitten* vt; bétteln vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вы́прасіць, ‑прашу, ‑прасілі, ‑прасіць; зак., каго-што.
Атрымаць, дамагчыся чаго‑н. настойлівымі просьбамі. Выпрасіць прабачэнне. □ Валодзька выпрасіў, нарэшце, у рэдактара дазвол паехаць на раён. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мі́ласціна, ‑ы, ж.
Ахвяраванне жабраку, бедняку. І зноў вагоны, зноў даўжэзная пакутлівая дарога. На станцыях [бежанцы] хадзілі прасіць міласціну, хоць рэдка калі ўдавалася што сабраць. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закліна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
1. каго (што). Настойліва прасіць, маліць аб чым-н.
З. памяццю бацькоў.
2. каго-што. У прымхлівых людзей: падпарадкоўваць сабе сілай магічных слоў, малітваў.
З. змей.
З. скарб.
|| наз. закліна́нне, -я, н. (да 2 знач.).
|| прым. закліна́льны, -ая, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
извиня́ться
1. прасі́ць выбачэ́ння, прабачэ́ння (у каго);
2. страд. выбача́цца, прабача́цца; дарава́цца; см. извиня́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
сяўня́, ‑і, ж.
Разм. Тое, што і сявенька. Калі Сцяпан Касцевіч прыйшоў да .. [Мікіты] прасіць бульбы, ён сядзеў на лаве і плёў сяўню з арэхавых лык. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)