stave​2 [steɪv] v. (staved or stove) прабіва́ць, разбіва́ць;

stave to splinters разбі́ць ушчэ́нт

stave in [ˌsteɪvˈɪn] phr. v. рабі́ць прабо́іну (у лодцы)

stave off [ˌsteɪvˈɒf] phr. v. адклада́ць, адця́гваць, адво́дзіць (пагрозу, бяду і да т.п.);

sta ve off old age адцягну́ць наступле́нне ста́расці;

stave off starvation прадухілі́ць гало́дную смерць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Lücke

f -, -n

1) пусто́е ме́сца

2) адту́ліна

éine ~ réißen* — прабіва́ць адту́ліну; прычыня́ць шко́ду

3) pl хі́бы, прага́лы (у ведах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прабіва́цца несов.

1. в разн. знач. пробива́ться; (проделываться — об отверстии — ещё) прола́мываться, продыря́вливаться;

2. (наткнувшись на колючее, получать повреждение) напа́рываться; нака́лываться;

1, 2 см. прабі́цца;

3. страд. пробива́ться; прола́мываться, продыря́вливаться; нака́лываться, проса́живаться; прока́лываться, протыка́ться, пронза́ться; см. прабіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прони́зывать несов.

1. (продевать сквозь что) прані́зваць, пралы́гваць, праця́гваць;

2. (пробивать насквозь) прабіва́ць, прайма́ць, прако́лваць, праціна́ць;

3. перен. (проникать внутрь кого-, чего-л.) прайма́ць, прані́зваць; см. прониза́ть​ 1, 3, 4;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pierce

[pɪrs]

v.

1) увахо́дзіць, прахо́дзіць праз што

A tunnel pierces the mountain — Тунэ́ль прахо́дзіць праз гару́

2) прако́лваць, прабіва́ць дзі́рку

A heart pierced with grief — Сэ́рца прабі́тае бо́лем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Сно́за ‘скабка’ (Мат. Гом.), сно́зы ‘частка кроснаў — вертыкальныя планачкі, якія праходзяць скрозь абедзве паловы набілак’ (Уладз.), ‘рэбры ў кошыку’ (капыл., ЛА, 4), ‘бакавая акантоўка акна’ (Сцяшк. Сл.), сно́зік ‘прыстасаванне ў лежаку (вуллі), зробленае з планак, якія ўтвараюць упор для плечукоў рамак’ (Анох.). Укр. сно́за, сніз ‘рэбры ў кошыку’, ‘тонкія палачкі для падтрымання сотаў’, рус. кур. сно́зы ‘тс’, таксама ‘жэрдачкі для птушкі ў клетцы’, паўн. сна́зы ‘крыжападобна пакладзеныя планкі ў вуллі’, сну́за ‘затычка ў ярме’, польск. snoza ‘драўляная клямка’, snozik ‘драўляная рамка ўнутры вулля’. Варбат (Морфон., 41, 43) узнаўляе прасл. *snoza, *snaza, звязаныя чаргаваннем галосных. Да прасл. *noziti ‘пратыкаць, прабіваць’ (гл. нож), параўн. таксама рус. вонзить. Гл. яшчэ Праабражэнскі, 2, 345; Фасмер, 3, 700; ЕСУМ, 5, 337. Борысь (SEK, 4, 341) рэканструюе прасл. дыял. *sъnoza, дэвербатыў ад *sъ‑noziti, суадноснае з занозы ‘вертыкальныя планкі ў кроснах’. Сюды ж зну́за ‘звязь двух розных рэчаў’ (Ласт.) з іншым вакалізмам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dagger

[ˈdægər]

1.

n.

1) кінжа́л -а m.

2) Print кры́жык -а m. (знак спасы́лкі)

2.

v.

1) прабіва́ць кінжа́лам

2) абазнача́ць кры́жыкам-спасы́лкай

•

- at daggers drawn

- look daggers at

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

durchhauen

I dúrchhauen

* vt

1) прасяка́ць

2) разм. пабі́ць, набі́ць

2.

sich ~ прабіва́ць сабе́ даро́гу

(зброяй)

II durchháuen

* vt перасяка́ць, рассяка́ць, прасяка́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

punch

I [pʌntʃ]

1.

v.t.

1) уда́рыць кулако́м

2) па́сьвіць, гнаць (жывёлу)

2.

n.

1) уда́р кулако́м

2) informal сі́ла, эфэкты́ўнасць f.

II [pʌntʃ]

1.

v.t.

1) прабіва́ць; штэмплява́ць; заганя́ць, убіва́ць уда́рам

The train conductor punched our tickets — Канду́ктар прабі́ў на́шыя біле́ты

2) прабіва́ць (дзі́рку), дзіркава́ць

2.

n.

прабо́йнік, мы́сьлік -а m. (для прабіва́ньня дзі́рачак у ску́ры, мэта́ле); кампо́стэр -а m.

III [pʌntʃ]

n.

пу́нш -у m. (напо́й)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

durchbrechen

I dúrchbrechen

*

I

1.

vt прало́мваць, прабіва́ць (адтуліну)

2.

vi (s)

1) прабіва́цца (праз што-н.)

die Blüten bréchen durch — кве́ткі распуска́юцца

auf dem Eis ~ — правалі́цца пад лёд; прарыва́цца

2) права́львацца

II durchbréchen

* vt

1) прабіва́ць (сцяну, загароду); прарыва́ць (фронт)

2) паруша́ць (забарону)

die Schránken ~ — паруша́ць грані́цу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)