pierce

[pɪrs]

v.

1) увахо́дзіць, прахо́дзіць праз што

A tunnel pierces the mountain — Тунэ́ль прахо́дзіць праз гару́

2) прако́лваць, прабіва́ць дзі́рку

A heart pierced with grief — Сэ́рца прабі́тае бо́лем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)