Verbum

durchbrechen

I dúrchbrechen

*

I

1.

vt прало́мваць, прабіва́ць (адтуліну)

2.

vi (s)

1) прабіва́цца (праз што-н.)

die Blüten bréchen durch — кве́ткі распуска́юцца

auf dem Eis ~ — правалі́цца пад лёд; прарыва́цца

2) права́львацца

II durchbréchen

* vt

1) прабіва́ць (сцяну, загароду); прарыва́ць (фронт)

2) паруша́ць (забарону)

die Schránken ~ — паруша́ць грані́цу