hawk​4 [hɔ:k] v. гандлява́ць уразно́с; гандлява́ць на ву́ліцах; распаўсю́джваць, разно́сіць (чуткі, плёткі і да т.п.);

hawk news about разно́сіць ве́сткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пересу́д м.

1. (повторный суд) прост. перасу́д, -да м.;

2. обычно мн., разг. (толки) абгаво́ры, -раў; (сплетни) плёткі, -так;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пле́тніца ’жанчына, якая любіць хадзіць па сяле’ (калінк., ЛА, 3). Літаральна — ’тая, што пляце абы-што’, магчыма, пад уплывам ’пляткарка’, рус. сплетница ’пляткарка’, гл. клясці, плёткі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mischievous [ˈmɪstʃɪvəs] adj.

1. сваво́льны, дураслі́вы;

a mischievous child сваво́льнае дзіця́

2. fml зло́сны, злы; шкадлі́вы;

mischievous gossip/lies зло́сныя плёткі/зло́сная хлусня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нясла́віць

1. (ганьбіць) entéhren vt, schänden vt;

2. (распаўсюджваць плёткі) verléumden vt, lästern vi (über A), in Mísskredit [in Verrúf, in üblen Ruf] bríngen*; verrúfen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áufschüren

vt

1) мяша́ць (дровы, якія гараць); раздзіма́ць (полымя)

2) разно́сіць (плёткі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Плятка́р, плятка́рка ’той, хто любіць разносіць плёткі’ (ТСБМ; Сцяшк. МГ; іўеў., Сл. ПЗБ; ТС; ваўк., ашм., іўеў., ЛА, 3), плятка́рыць ’абгаворваць’ (астрав., Сцяшк. МГ). З польск. plotkarz, plotkarzyć ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чу́тка ж.

1. (вестка) Náchricht f -, -en;

2. (пагалоска) Gerücht n -(e)s, -e; Gemúnkel n -s, Geréde n -s (плёткі, балбатня)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пераво́ды 1 ’плёткі, што жанчыны пераносяць з хаты ў хату’ (Нас.), параўн. рус. смал. пераво́дки, пск. перево́дни, арханг., цвяр. перево́ды ’тс’. З пера- і вод‑ < вадзі́ць, ве́сці (гл.). Параўн. яшчэ бел. зводы ’плёткі’ і рус. переводить вести ’нагаворваць’.

Пераво́ды 2 (перэво́ды), перэво́дзіны ’адно з вясельных застолляў (пасля вяселля)’ (ТС). Польск. przewodziny ’перыяд вяселля, калі малады забірае сваю жонку дамоў’, рус. отво́ды ’тс’. Да пера- і весці (гл.) — яшчэ ў недалёкім мінулым маладая перабіралася ў дом маладога пешшу, — як правіла, маладыя былі з аднае ці з блізкае вёскі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перака́зы ’плёткі’ (Нас.). Ад пераказа́ць, перака́зваць ’перадаваць пачутае’, рус. перека́зывать ’наказаць, перадаваць вестку, просьбу’, укр. перека́зувати ’апавядаць; перадаваць на словах’, польск. przekaz ’паведамленне’, przekazać ’перадаць’. Усх.-слав.-польск. ізалекса. Да пера- і каза́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)