сы́рны сы́рный;

с. пах — сы́рный за́пах;

с. заво́д — сы́рный заво́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прэ́лы faul, verfáult, fáulig;

прэ́лы пах ein fáuliger Gerúch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

муро́г, -рагу́, м.

1. Сухадольная сакавітая трава высокай кармавой якасці.

Авечкі прагна шчыпалі м.

2. Сена з такой травы.

Духмяны м.

|| прым. муро́жны, -ая, -ае.

М. пах мядункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

струме́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніцца; незак.

Ліцца, цячы, распаўсюджвацца струменямі; пашырацца, вылучацца (пах, святло і пад.).

Пад мостам с. рэчка.

Ад яблынь струменіўся прыемны водар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

aroma

[əˈroʊmə]

n.

во́дар, пах -у m.; духмя́насьць f., арама́т -у m., спэцыфі́чны пах

the aroma of freshly ground coffee — пах сьве́жазмо́латае ка́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ла́данавы, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы ладану. Ладанавы пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарэ́лачны Bránntwein-, Schnaps-;

гарэ́лачны пах Schnápsgeruch m -(e)s, -gerüche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

агі́дны, -ая, -ае.

Які выклікае агіду (у 1 знач.); вельмі дрэнны, брыдкі, гадкі.

А. пах.

А. ўчынак.

А. чалавек.

|| наз. агі́днасць, -і, ж.

Кожная а. павінна сваю прыстойнасць мець (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

патыха́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.

1. Слаба дзьмуць, веяць (пра вецер).

Ад ракі патыхала (безас.) халадком.

2. чым. Моцна вылучаць які-н. пах.

Сасна патыхае жывіцай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прые́мны, -ая, -ае.

1. Які прыносіць задавальненне, радасць.

П. пах.

Прыемная навіна.

П. ўспамін.

Прыемна (прысл.) слухаць.

2. Які выклікае сімпатыю, прывабны.

П. чалавек.

Прыемная ўсмешка.

|| наз. прые́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)