вы́барны

1. прил. вы́борный;

~ная паса́да — вы́борная до́лжность;

2. в знач. сущ. вы́борный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дацэ́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дацэнта, належыць яму. Дацэнцкая пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асістэ́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да асістэнта. Асістэнцкая пасада. Асістэнцкія абавязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маркшэ́йдэрства, ‑а, н.

1. Тое, што і маркшэйдэрыя.

2. Занятак, пасада маркшэйдэра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэзідэ́нцтва, ‑а, н.

Пост, пасада прэзідэнта; дзейнасць прэзідэнта. Атрымаць прэзідэнцтва. Працяглае прэзідэнцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vicarage [ˈvɪkərɪdʒ] n. eccl.

1. дом святара́ або́ па́стара

2. паса́да святара́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пост,

аб’ект аховы вартавога; вайсковая асоба, выконваючая спец. задачу; адказная пасада.

т. 12, с. 516

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дацэнту́ра, ‑ы, ж.

1. Званне, пасада дацэнта. Атрымаць дацэнтуру.

2. зб. Разм. Дацэнты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіта́нства, ‑а, н.

1. Званне, пасада капітана.

2. Дзейнасць капітана. Марыць аб капітанстве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінеку́ра, ‑ы, ж.

Кніжн. Пасада, якая добра аплачваецца і не патрабуе асаблівых турбот.

[Ад лац. sine cura — без клопату.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)