Verbum

заваёўніцкі, -ая, -ае.

Накіраваны на заваяванне чужых зямель; захопніцкі.

Заваёўніцкая палітыка.

неўмяша́нне, -я, н.

Адмаўленне ад умяшання ў што-н.

Палітыка неўмяшання.

геапалі́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Палітычная канцэпцыя, згодна з якой знешняя палітыка дзяржавы вызначаецца пераважна геаграфічнымі фактарамі, становішчам краіны, а таксама сама́ знешняя палітыка, што абапіраецца на такую канцэпцыю.

|| прым. геапаліты́чны, -ая, -ае.

аўта́ркія, -і, ж. (кніжн.).

Эканамічная палітыка гаспадарчага адасаблення краіны.

|| прым. аўтаркі́чны, -ая, -ае.

агра́рны, -ая, -ае.

Зямельны, сельскагаспадарчы, звязаны з землекарыстаннем, землеўладаннем.

Аграрная палітыка.

Аграрныя рэформы.

прыстасава́льніцтва, -а, н. (пагард.).

Паводзіны, учынкі прыстасаванца.

|| прым. прыстасава́льніцкі, -ая, -ае.

Прыстасавальніцкая палітыка.

агрэсі́ўны, -ая, -ае.

Наступальны, захопніцкі, варожы.

Агрэсіўная палітыка.

Агрэсіўныя дзеянні.

|| наз. агрэсі́ўнасць, -і, ж.

рэваншы́зм, -у, м.

Агрэсіўная палітыка рэваншу пасля паражэння ў вайне.

|| прым. рэваншы́сцкі, -ая, -ае.

авантуры́зм, -у, м.

Схільнасць да авантур (у 1 знач.).

|| прым. авантурысты́чны, -ая, -ае.

Авантурыстычная палітыка.