адвандрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

1. Кончыць вандравання. Цэлае лета адвандраваў.

2. Пакінуць ранейшае вандровішча. Атары адвандравалі ў горы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амярцві́ць, 1 ас. адз. не ўжыв., -цві́ш, -цві́ць; зак., што.

1. Зрабіць неадчувальным, безжыццёвым.

А. тканку.

2. перан. Пакінуць без выкарыстання.

А. капітал.

3. перан. Пазбавіць цікавага, жывога зместу.

А. цікавую ідэю.

|| незак. амярцвля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. амярцве́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэзервава́ць, -рву́ю, -рву́еш, -рву́е; -рву́й; -рвава́ны; зак. і незак., што (кніжн.).

Захаваць (захоўваць) у рэзерве (у 1 знач.) што-н.

Р. запасы нафты.

Р. сваю думку (пакінуць за сабой права выказацца пазней).

|| зак. таксама зарэзервава́ць, -рву́ю, -рву́еш, -рву́е; -рву́й; -рвава́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

lurch​1 [lɜ:tʃ] n. крэн; рапто́ўны мімаво́льны рух

♦

leave smb. in the lurch infml пакі́нуць каго́-н. у бядзе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́пасажыць, ‑жу, ‑шыш, ‑жыць; зак., каго.

Разм. Прымусіць пакінуць месца свайго жыхарства, знаходжання; выжыць; выправадзіць. Выпасажыць кватарантаў. Выпасажыць няпрошаных гасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаара́ць, ‑ару, ‑арэш, ‑арэ; ‑аром, ‑араце; зак., што і чаго.

Узараць менш, чым належыць; пакінуць частку зямлі неўзаранай. Недаараць аўсянішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадраза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адрэзаць усё, многае. Прыйшлося вывернуць кошык, паадразаць ножкі [баравікоў] і пакінуць толькі шапачкі. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабе́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Незапоўненае месца ў тэксце, прагал (паміж літарамі, словамі, радкамі).

Пакінуць п.

2. перан. Недахоп, недагляд.

П. у ведах.

|| прым. прабе́льны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

П. матэрыял (у друкарскім наборы: брусочкі для ўтварэння прамежкаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

трасі́раваць¹, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што.

1. Абазначыць (абазначаць) трасу (у 1 знач.).

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакінуць (пакідаць) след пры палёце (пра кулю, снарад).

|| наз. трасі́раванне, -я, н. і трасіро́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абітурые́нт

(ням. Abiturient, ад с.-лац. abituriens, -ntis = гатовы пайсці, пакінуць)

асоба, якая паступае ў вышэйшую або сярэднюю спецыяльную навучальную ўстанову.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)