знячу́ць

‘пазбавіць каго-небудзь адчувальнасці; пазбавіцца адчувальнасці’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знячу́ю знячу́ем
2-я ас. знячу́еш знячу́еце
3-я ас. знячу́е знячу́юць
Прошлы час
м. знячу́ў знячу́лі
ж. знячу́ла
н. знячу́ла
Загадны лад
2-я ас. знячу́й знячу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час знячу́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазба́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пазбавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазбаўле́нне, -я, н. Гл. пазбавіцца, пазбавіць.

○

Пазбаўленне правоў (афіц.) — адняцце палітычных і грамадзянскіх правоў на пэўны тэрмін як мера пакарання за ўчыненыя злачынствы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абеззяме́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Пазбавіць каго-н. зямлі, зрабіць беззямельным.

|| незак. абеззяме́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абеззяме́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́лечыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

Пазбавіць, выратаваць ад хваробы, лячэннем аднавіць здароўе. Вылечыць хворага. // перан. Разм. Пазбавіць, адвучыць ад чаго‑н. Вылечыць ад благіх звычак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыскрымінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., каго (што).

Абмежаваць (абмяжоўваць) у правах, пазбавіць (пазбаўляць) раўнапраўя.

|| наз. дыскрыміна́цыя, -і, ж.

Расавая д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зняво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго (што).

Пазбавіць волі, узяць пад арышт.

З. злачынцаў.

|| незак. зняво́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зняво́ленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абяссэ́нсіць, -ншу, -нсіш, -нсіць; -ншаны; зак., што.

Пазбавіць сэнсу што-н., зрабіць бяссэнсавым.

А. слова.

|| незак. абяссэ́ншваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абяссэ́ншванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазбаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пазбаўляць — пазбавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязгу́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Пазбавіць здольнасці гучаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)