Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
створ, ‑у, м.
1. Частка прасторы, абмежаваная стойкамі, перакладзінамі і пад. Створ футбольных варот.
2. Тое, што і створка.
3.Спец. Размяшчэнне двух прадметаў на адной лініі з вокам назіральніка, а таксама напрамак, вызначаны сумяшчэннем такіх прадметаў.
4.Спец. Навігацыйны арыенцір, апазнавальны знак для абазначэння суднаходнага шляху.
5.Спец. Участак ракі, на якім размяшчаюцца збудаванні гідравузла, што забяспечваюць пад’ём і спуск вады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пік
(фр. ріс)
1) вострая вяршыня гары;
2) перан. кароткатэрміновы рэзкі пад’ём у развіцці чаго-н. (напр п. атмасфернага ціску);
гадзіна п. — час найбольшага напружання ў рабоце транспарту.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
пікм
1.геагр Pick m -(e)s, -e або -s, Bérgspitze f -, -n;
2. (найвышэйшыпад’ём) Spítze f -, -n;
гадзі́на пік Spítzenzeit f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
hoist
[hɔɪst]1.
v.t.
падыма́ць, уздыма́ць (сьцяг, ве́тразь, груз)
2.
n.
1) падыма́ньне, падня́цьце n., пад’ём -у m.
2) ліфт для падыма́ньня гру́зу, пад’ёмнік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
раўня́ць, ‑я́ю, ‑я́еш, ‑я́е; незак., што.
1. Тое, што і раўнаваць 1. Міканор назначыў тых, якія падышлі цяпер, раскідаць горкі, раўняць, утоптваць.Мележ.Вочы .. [Волькі] я раўняў заўсёды з незабудкамі рачнымі, усмешку — з усмешкаю ранішняга сонца.Нікановіч.
2. Размяшчаць у адзін рад па прамой лініі. Мужчыны з чырвонымі бантамі на грудзях наводзяць парадак, раўняюць рады.Жычка.Зноў пад’ём. Між соснаў і арэшын Мы раўняем строй свой баявы.Прыходзька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ На́рты ’лыжы’ (Сцяшк., Сл. ПЗБ). У сучасным значэнні слова хутчэй за ўсё запазычана з польск.narty ’тс’, вядомага з XVI ст. таксама ў значэнні ’канькі’, аднак не выключана, што яно існавала і раней, у прыватнасці для абазначэння прылады для хадзьбы па снезе і па балотах на паўднёвым Палессі (Машынскі, Kultura, 1, 641), параўн. таксама рус.нарты ’сані з шырокімі палазамі з лыжаў у паляўнічых’, укр.нарти ’касцяныя канькі з рэбраў жывёл’, чэш.narťверх нагі’, ’пад’ём нагі’, славац.nart ’тс’, в.-луж.narė ’пад’ём нагі; перадок’, н.-луж.narś ’перадок у абутку’, славен.nart ’пад’ём нагі; перадок у абутку’, куды можна аднесці і бел.нарты ’абутак вялікага памеру’ (на думку аўтараў Сл. ПЗБ, пераноснае), што дае падставы для рэканструкцыі прасл.*nar(b)ty, згодна з прынятай этымалогіяй, з *rm і *r? > tъ ’вастрыё, шпень’ (гл. рот). Другая частка прадстаўлена таксама ў ірты ’лыжы’ (гл.) (Фасмер, 3, 45; Махэк₂, 390; Бязлай, 2, 215; Шустар-Шэўц, 13, 990; Брукнер, 356). Слаўскі (Lingua Viget, 120–123) лічыць, што форма адз. л. *пагъ(ъ так адносіцца да гъЫ, як бел.нарог да рог (< прасл.*rogъ). Праблематычнымі застаюцца адносіны славянскіх слоў да адпаведных угра-фінскіх, дзе яны абазначаюць ’лёгкія санкі, нарты’ і маюць шырокае ўжыванне, параўн. саам.nart, мард.nur do, вацяц. nurt, зыран, nort ’тс’ і г. д. Большасць даследчыкаў дапускаюць спрадвечнае існаванне славянскага слова, аднак ускладненае ў некаторых арэалах уплывам запазычанага з угра-фінскіх моў слова са значэннем ’лыжы, лёгкія сані’ (агляд л-ры гл. Бяднарчук, Acta Baltico-Slavica, 9, 1976, 57–58).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Spann
m -(e)s, -e пад’ём (нагі)
der Schuh drückt über dem ~ — чараві́к ці́сне ў пад’ёме
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Förderung
f -, -en
1) садзе́йнічанне, падтры́мка
2) тэх. транспартава́нне; пада́ча, пад’ём
3) горн. вы́дача, адка́тка руды́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
pobudka
pobudk|a
ж.
1. матыў; прычына;
~i postępowania — матывы паводзін;
2.вайск. пабудка;
~a! — пад’ём!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)