Махлява́ць, махлева́ць ’ашукваць, жульнічаць’ (Нас., Шат., Касп., Бір. Дзярж., Сцяшк., Сцяц., Федар. 2, Сл. ПЗБ), ’круціць, маніць, хітрыць’ (КЭС, лаг.), рагач.мухлева́ць, тураў.мухлёва́ць ’тс’ (КЭС, ТС), мыхлюва́цца ’карыстацца воляй і добрымі ўмовамі’ (Бяльк.). Ст.-бел.(вы)махлевати (XVII ст.) ’змахляваць’ запазычана са ст.-польск.machlować ’махляваць, падманваць’, якое з н.-ням.makeln, mäkeln, гал.makelen < maken = machen ’рабіць’ (Брукнер, 317). Фасмер (3, 19) рус.махлевать, мухлевать, мухловать, мухлять ’падманваць’ выводзіць, аднак, з ням. (арго) moheln ’пазначаць карты’ (адкуль новав.-ням.mogeln ’хітрыць, надуваць’), якое са ст.-яўр.mâhal ’разбаўляць віно’. Сюды ж махлёўка ’ашуканка’ (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
belie
[bɪˈlaɪ]
v.t. -lied, -lying
ашу́кваць, падма́нваць; пярэ́чыць
Her actions belied her words — Яе́ дзе́яньні пярэ́чылі е́йным сло́вам
to belie hopes — расчарава́ць, падману́ць надзе́і
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Талму́дзіць ’падманваць, абдурваць’ (Бяльк.), ’вярзці абы-што’ (Касп.), талму́дзіцца ’валаводзіцца, марудзіць’ (Мат. Гом.), талму́дка ’балбатуха’ (Касп.), талму́дны(й) ’цяжкі’: работа вельмі талмудная (Мат. Маг. 2). Экспрэсіўныя ўтварэнні ад талмуд (гл.), магчыма, пад уплывам мудзіць ’гаварыць недарэчнае’, ’цягнуць’ і пад. (гл. мудак).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
tumanić
незак.падманваць, ашукваць; пускаць пыл у вочы; марочыць (тлуміць; дурыць) галаву
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zwodzić
незак.
1.падманваць; уводзіць у зман;
3. (мост) разводзіць;
гл. zwieść
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Манта́ч ’хлус, марнатравец’, манта́чыць ’марнатравіць’, ’падманваць’ (ТСБМ, Нас., КЭС, лаг.), манты́чыць ’транжырыць’ (Нар. Гом.). З польск.mantacz ’спрытнюга, махляр, круцель, хлус’, якое з matacz ’тс’. Устаўное ‑н‑ з’явілася пад уплывам пачатковага насавога м‑ або пры ад’ідэацыі франц.menteur ’хлус’ (Варш. сл., 2, 876).
swindle smth. out of smb. вы́мантачыць што-н. у каго́-н.;
I am not so easily swindled. Мяне нялёгка ашукаць.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Клуміць ’тлуміць, дурыць, шумець’ (Нас., Гарэц., Юрч., Мат. Маг., Бяльк., Др.-Падб.), клуміць галаву ’задурваць, валакіціць, падманваць’ (Юрч. Фраз. 2). Насовіч (237) гаворыць аб тым, што клуміць аднаго паходжання з глуміць і тлуміць. Да клум (гл.). Супастаўляючы з клуміць не толькі тлуміць, але і глуміць. Насовіч, відаць, мае на ўвазе кантамінацыю тлуміць і глуміць. З гэтым тлумачэннем нельга пагадзіцца, паколькі рус.глумить, бел.глуміць маюць таксама значэнне ’дурыць, падманваць’. Трэба таксама ўлічваць, што лексемы tłum, tłumić толькі польскія і іх этымалогія няясная. Таму, па-першае, не абавязкова прымаць пераход t > k на беларускай глебе для тлумачэння бел.шум, шуміць, можна меркаваць і аб адваротным працэсе (гл. глум, глуміць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
shuffle2[ˈʃʌfl]v.
1. шо́ргаць, ша́ркаць (нагамі)
2. тасава́ць (карты)
3.падма́нваць, хітры́ць;
Don’t shuffle. Не хітры.
shuffle off[ˌʃʌflˈɒf]phr. v.: shuffle off responsibility пераклада́ць адка́знасць (на іншых)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)