падма́нваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падма́нваю падма́нваем
2-я ас. падма́нваеш падма́нваеце
3-я ас. падма́нвае падма́нваюць
Прошлы час
м. падма́нваў падма́нвалі
ж. падма́нвала
н. падма́нвала
Загадны лад
2-я ас. падма́нвай падма́нвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падма́нваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падма́нваць несов. обма́нывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падма́нваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падмануць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падману́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ма́нуты; зак., каго-што.

1. Увесці ў зман каго-н., наўмысна сказаўшы няпраўду.

Ці ты падмануў, ці на самай справе холадна на дварэ?

2. Не выканаць абяцання, ашукаць. —

Не падманеш? Прыедзеш у тэрмін? — Не падману.

|| незак. падма́нваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падма́н, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абма́нваць несов., см. падма́нваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обма́нывать несов. падма́нваць, ашу́кваць, зво́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самообольща́ться несов. самаспакуша́цца, падма́нваць сябе́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падма́нванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падманваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дуры́ць, дуру́, ду́рыш, ду́рыць; незак. (разм.).

1. Ап’яняць, дурманіць.

Пах кветак дурыць галаву.

2. Падманваць, збіваць з толку.

Не дуры галавы.

3. Рабіць глупства, недарэчныя ўчынкі.

Ты мне не дуры!

|| зак. задуры́ць, -дуру́, -ду́рыш, -ду́рыць; -ду́раны (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абхлу́шваць

‘падманваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абхлу́шваю абхлу́шваем
2-я ас. абхлу́шваеш абхлу́шваеце
3-я ас. абхлу́швае абхлу́шваюць
Прошлы час
м. абхлу́шваў абхлу́швалі
ж. абхлу́швала
н. абхлу́швала
Загадны лад
2-я ас. абхлу́швай абхлу́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абхлу́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)