стата́рны

(лац. statarius)

нерухомы;

с-ае чытанне — навучальнае чытанне тэксту з падрабязным яго разглядам (параўн. курсорны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

stationary

[ˈsteɪʃəneri]

adj.

1) умацава́ны нерухо́ма, неперасо́ўны, стацыяна́рны

a stationary engine — стацыяна́рны рухаві́к

2) нерухо́мы

3) ста́лы, нязьме́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

-стат

(гр. statos = нерухомы)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на нязменнасць стану, пастаянства чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

штыр

(ням. stier = нерухомы)

цыліндрычны стрыжань з канічным канцом, а таксама радыёантэна ў выглядзе доўгага тонкага стрыжня.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ВЯРЧЭ́ННЕ ў матэматыцы,

асобны выпадак руху, пры якім нерухомым застаецца не менш як адзін пункт прасторы. Пры вярчэнні на плоскасці нерухомы толькі 1 пункт (цэнтр вярчэння), у прасторы — 1 прамая (вось вярчэння). Адрозны ад зруху і люстранага адбіцця рух у прасторы атрымліваецца шляхам вярчэння вакол некаторай восі і зруху ўздоўж гэтай жа восі (вінтавы рух).

т. 4, с. 398

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

поганафо́ры

(н.-лац. pogonophora)

тып беспазваночных жывёл падраздзела другаснаротых, якія вядуць амаль нерухомы спосаб жыцця на дне мора.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фіксатуа́р

(фр. fixatoire, ад лац. fixus = нерухомы, нязменны)

памада для прыгладжвання валасоў, якая надае мужчынскай прычосцы адпаведную форму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

stur

a разм.

1) упа́рты

2) азло́блены, заця́ты

3) тупы́, абмежава́ны

4) нерухо́мы, засты́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дзеравя́ны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Зроблены з дрэва; драўляны. Дзеравяны ложак, прыбраны сціпла і чыста, прытуліўся да акна. Мурашка. Пад самаю паліцаю, ля сцяны па ўслончыку, стаіць дзеравянае вядро з вадою. Сабаленка.

2. перан. Нерухомы, нежывы. Дзеравяны твар. // Невыразны, бясстрасны. — Ну на табе! Кахаю!.. — вымармытаў я глухім дзеравяным голасам. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіксаты́ў

(фр. fixatif, ад лац. fixus = нерухомы, нязменны)

раствор, якім пакрываюць карандашныя малюнкі, чарцяжы, каб захаваць іх ад псавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)