Склон 1 грам. ‘склон’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Гарэц., Др.-Падб., Стан.). Утварэнне на ўласнай глебе ад запазычаных граматычных тэрмінаў склане́нне (гл.), скланя́ць, параўн. рус. склоне́ние, склоня́ть. Крукоўскі (Уплыў, 42) лічыць беларускае слова запазычаннем з рускай мовы.

Склон 2 ‘схіл’ (Гарэц., Ласт., Сл. ПЗБ, Др.-Падб., Яшк.), ‘нахіл’ (ТС). У сучаснай літаратурнай мове, хутчэй за ўсё, з рус. склон ‘схіл’, аднак у народнай мове можа быць самастойным утварэннем, параўн. кланіць (гл.) і наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

addiction

[əˈdɪkʃən]

n.

1) моцны нахі́л, звы́чка f., ця́га да не́чага

2) наркама́нія, зале́жнасьць f. (ад наркотыку, ку́рыва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

declination

[,deklɪˈneɪʃən]

n.

1) нахі́л -у m.; схіл, спад -у m., адхіле́ньне n.

2) ве́тлівая адмо́ва

3) дэкліна́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tendency

[ˈtendənsi]

n., pl. -cies

схі́льнасьць f., нахі́л -у m.

Boys have a tendency to fight — Хлапцы́ ма́юць схі́льнасьць бі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

appetence

[ˈæpɪtəns]

n.

1) пра́га; сма́га f., апэты́т -у m.

2) інстынкты́ўны нахі́л, схі́льнасьць f.

3) узае́мная ця́га, прыця́гненьне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tilt​1 [tɪlt] n.

1. нахі́л;

be on/at a tilt нахіля́цца;

give smth. a tilt нахіля́ць што-н.

2. суты́чка;

have a tilt at smb. напада́ць на каго́-н.

♦

at full tilt по́ўным хо́дам, з усяе́ мо́цы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

affinity

[əˈfɪnəti]

n., pl. -ties

1) сымпа́тыя f., нахі́л -у m., ця́га f.

an affinity for dancing — нахі́л да та́нцаў

2) сымпа́тыя f. (асо́ба)

3) свая́цтва n., ро́днасьць f.

4) падабе́нства n., блі́зкасьць f.

the affinity of culture, language — блі́зкасьць культу́ры, мо́вы

5) Biol. сяме́йнае падабе́нства

6) Chem. хімі́чная ро́днасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Néigung

f -, -en

1) схіл, нахі́л

2) схіле́нне, адхіле́нне

3) схі́льнасць, тэндэ́нцыя (zu D – да чаго-н., каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АНТЭКЛІ́ЗА

(ад анты... + грэч. klisis нахіл),

вялікае скляпеннепадобнае падняцце паверхні крышт. фундамента ў межах платформаў (пліт); процілегласць сінеклізы.

Мае круглаваты або выцягнуты контур, памеры ў папярочніку да некалькіх соцень кіламетраў. Фарміруецца на працягу некалькіх геатэктанічных этапаў як зона павольнага падняцця зямной кары на фоне апускання сумежных структур. Таму на антэклізе магутнасць платформавага чахла памяншаецца ад перыферыі да цэнтра, месцамі на зямную паверхню выходзяць пароды фундамента. На Рускай пліце Усходне-Еўрапейскай платформы вядомы Беларуская антэкліза (у цэнтр. і паўд.-зах. частках тэр. рэспублікі) і Варонежская антэкліза (зах. крыло — на У Беларусі).

М.Н.Нагорны.

т. 1, с. 406

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мікраклі́мат

(ад гр. mikros = малы + klima, -atos = нахіл)

1) клімат невялікага ўчастка пэўнага геаграфічнага ландшафту, абумоўлены асаблівасцямі мясцовасці (параўн. макраклімат);

2) перан. узаемаадносіны, умовы працы ў невялікім калектыве, у сям’і.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)